Händel: Triosonates op. 5 nr. 1-7 HWV. 402. Brook Street band. Avie AV 2068 (71’30”). 2005
Händel: Sinfonia in Bes HWV. 339, Triosonates in F HWV. 392, in Bes HWV. 50a ‘Esther’, in g HWV. 393, in E HWV 394, in c HWV. 386a, in C HWV 403 ‘Saul’. Brook Street band. Avie AV 2357 (76’10”). 2015
In 1739 publiceerde John Walsh een stel triosonates van Händel. Daar bestonden al deels eerdere publicaties van die zonder dat Händel daarbij betrokkenen was door de vader van Walsh waren gebeurd en waarbij zonder grote wijzigingen delen waren ontleend aan de Chandos Anthems en aan dansmuziek die Händel had geschreven voor Marie Sallé in zijn Covent Garden opera’s. Maar tenminste vijf van de sonates op. 5 bevatten ook oorspronkelijke delen zodat is aan te nemen dat de componist bemoeienis had met deze uitgave.
Alleen extreme puristen kunnen bezwaar hebben tegen het gebruik van een kamerorgel in sommige sonates, maar dat zorgt voor meer kleur en afwisseling. Interessant is het begin van de eerste sonate die Händel baseerde op een zogenaamd, in Italië geschreven vioolconcert. De musette uit nr. 2 krijgt een mooi gespierd karakter en roept klankmatig herinneringen aam de doedelzak op. Voor extra pit zorgen de mooi gerealiseerde continuopartijen.
De London Händel Players namen deze werken ook op (Somm SOMMCD 044) en zetten in drie sonates een hobo en in eentje een altviool in. Het is ook interessant, wat Rachel Brown (fl), Adrian Butterfield en Oliver Webber (v), Peter Collyer (va), Katherine Sharman (vc) en Laurence Cummings (kl, kamerorg) daar laten horen.
Er bestaan meer interessante alternatieve opnamen van op. 5 door London Baroque (Harmonia Mundi HMC 90.1389) en L’École d’Orphée (CRD 3376), maar de Brooks Street band wint het pleit door de getoonde zwier.
Het twintigjarig bestaan van de Brook Straat band wordt in 2016 gevierd met de overige triosonates plus als een soort bonus een arrangement voor twee violen en continuo van de ouverture van het oratorium Esther. Dat damesensemble bestaat uit Marianna Szúcs en Katalin Kertész (v), Tatty Theo (vc) en Carolyn Gibley (kl, kamerorg.) en het speelt nog even gaaf en spiritueel als weleer.