Honegger en Ibert: L’Aiglon. Anne Catherine Gillet (s., L’aiglon), Marc Barrard (b., Flambeau), Étienne Dupuis (b., Metternich), Philippe Sly (b., Marmont), Pascal Charbonneau (t., l’attaché militaire), Marie-Nicole Lemieux (a., Marie-Louise) e.a. met met Montréal symfonie orkest en –koor o.l.v. Kent Nagano. Decca 478.950-2 (2 cd’s, 1u., 32’29”). 2015

Het drame musical in vijf korte aktes L’Aiglon dat Arthur Honegger (die de aktes 2, 3 en 4 voor zijn rekening nam en Jacques Ibert die de aktes 1 en 5 bijdroeg samen in 1937 componeerden op basis een  libretto van Henri Cain naar het toneelstuk L’Aiglon dat Edmond Rostand in 1900 had geschreven over het ongelukkige leven van Napoléon II, de hertog van Reichstadt (1811-1832) die als vierjarige even het bewind van zijn vader overnam en die de bijnaam L’aiglon (adelaarsjong) had en die in gevangenschap opgroeide.

Kort samengevat gaat het om herinneringen van deze hertog die met zijn livreiknecht Séraphim Flambeau uit Oostenrijkse gevangenschap ontsnapt, het oude slagveld bij Wagram bezoekt waar in 1809 een beslissende slag plaatsvond, de nodige tijdgenoten meemaakt voordat hij al op 20-jarige leeftijd aan tuberculose sterft. Met op de achtergrond iets van de prach en praal van het Habsburgse hof.

Hier gaat het om de eerste volledige opname van dit lyrische drama. In de jaren vijftig werden al fragmenten vastgelegd, maar het is goed dat van opnamen die gedurende ‘live’ concerten in Montréal in 2015 werden gegeven deze opname werd samengesteld en op twee cd’s verschijnt. Voordeel is meteen dat alle solisten Franstalig zijn en ook het orkest een vrij lichte Franse klank heeft.

De resulterende uitvoering is kernachtig met glansrollen voor Marc Barrard als norse oude bediende en Anne-Cathérine Gillet die wat staal in haar stem legt om als sopraan een geloofwaardige twintigjarige uit te beelden en om eraan te herinneren dat deze rol eerder op het toneel was gespeeld door Sarah Bernhardt.

Een interessante, heel nuttige en goed gelukte cd première.