Haydn: Pianosonates nr.  50 in D H. XVI/37, 38 in F H. XVI 23, 40 in Es H. XVI/25, 54 in G H.XVI 40 en 53 in e H. XVI/34. Viviane Chassot. Genuin GEN 89162 (68’26”). 2009

Haydns vindingrijkheid en vernieuwingsdrang lieten hem niet in de streek als hij voor toetsinstrument schreef. Hij componeerde voor de vrij beperkte fortepiano of vroege exemplaren van de pianoforte, maar dat hinderde zijn fantasie niet en de muziek regeert ook goed op de kleur en de reikwijdte van de moderne concertvleugel.

Haydns klaviersonates zijn grilliger dan die van Mozart en bezitten een gevatheid die Beethoven aansprak. Net als in zijn andere muziek neemt Haydn zijn ideeën mee op een avontuurlijke reis die adembenemend en ook avontuurlijk en breed van karakter en gevoelens is.

Al die eigenschappen en kwaliteiten komen in versterkte mate tot gelding wanneer de sonates met veel stijlinzicht en instrumentaal kunnen op accordeon worden gespeeld. De muziek klinkt er warmer en nog kleuriger door, wordt plooibaarder.

Luister als voorbeeld maar eens naar het menuet uit nr. 40. Een ander neveneffect is dat de muziek melodieuzer wordt. Het lukt Viviane Chassot alles perfect. Vergelijk maar met de pianoversies van Brendel (Philips 416.643-2) of Hamelin (Hyperion CDA 67554).