CD Recensies

HÄNDEL: SUSANNA, CUMMINGS

Händel: Susanna HWV. 66. Emily Fons (ms., Susanna), Christopher Lowrey (ct., Joacim), Colin Balzer (t., eerste voorganger), Raimund Nolte (b., Chelsias, tweede voorganger) en Clara Hendrick (ms., Daniël) met het NDR Omroepkoor en het Festspielorkest Göttingen o.l.v. Laurence Cummings. Accent ACC 26406 (3 cd’s, 3u. 03’40”). 2016

 

Vergeleken met de grotere populariteit van de andere oratoria van Händel valt op dat er van zijn Susanna uit 1749 slechts twee eerdere opnamen bestaan: van McGegan (Harmonia Mundi HMU 90.7030/3) en Neumann (MDG MDG 332-0945-2).

Het verhaal is ontleend aan het apocriefe bijbeldeel en vertelt het verhaal van Susanna en haar echtgenoot Joacim en een stel samenzweerders die haar valselijk van overspel  beschuldigen, waarna ze tenslotte wordt gered door handige juridische trucs van de jonge profeet Daniel. Het werk bestaat voornamelijk uit da capo aria’s en een stel prachtige koren. 

Het mooie aan de uitvoering van Cummings is dat hij het sombere, dramatische gegeven met een vrij lichte toets opvat. Hij kan gelukkig ook beschikken over voortreffelijke krachten, zoals een zeer wendbaar koor. Bij de vocalisten valt op dat de lyrische Colin Balzer niet zomaar een karikaturale wellusteling is en zelfs enig mededogen oproept.

In de titelrol weet de Amerikaanse mezzo Emily Fons zowel jeugdige onschuld als vrees en verzet te uiten in aria’s als ‘Crystal streams in murmurs flowing’,  ‘Bending to the throne of glory’ en ‘If guiltless blood be your intent’. Christopher Lowrey is haar krachtig zingende liefhebbende echtgenoot. 

Raimund Nolte neemt de dubbelrol van Susanne’s vader Chelsias en tweede voorganger op zich en klinkt in het eerste geval deelnemend en in het tweede wat doortrapter. Ook de voortreffelijke Clara Hendrick als Daniel toont jeugdig vuur in haar pleidooi voor Susanna.

Elk van de drie opnamen heeft zijn voors en tegens. Hoe muzikaal ook, bij Neumann valt te betreuren dat hij net als McGegan wat coupures aanbrengt, terwijl Cummings juist echt volledig is. In wezen lijkt de keus te gaan tussen McGegan (met de meesterlijke Lorraine Hunt Lieberson) en Cummings.