Hosokawa: The raven. Poe: The raven; Hosokawa: The raven. Charlotte Hellekant (spr., ms) met United instruments of Lucilin o.l.v. Kentaro Kawase. Naxos 8.573724 (60’50”). 

“Once upon a midnight dreary, while I pondered, weak and weary,

Over many a quaint and curious volume of forgotten lore —

While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping,

As of some one gently rapping, rapping at my chamber door.

“’Tis some visitor,” I muttered, “tapping at my chamber door — Only this and nothing more.”

Zo begint het gedicht The raven in zeventien strofen over het bezoek van een raaf dat Edgar Allen Poe in 1845 schreef. Charlotte Hellekant draagt het eerst in een kwartiertje voor.

Daarna laat ze het ruim drie kwartier durende monodrama voor mezzosopraan en twaalf spelers The raven van Hosokawa (1955) uit 2012 zingend volgen.

Het gaat om een boeiende interactie tussen de traditionele Japanse cultuur en eigentijdse westerse avant-garde als een Nogaku muziekdrama. Di waren immers ook altijd gebaseerd op bovennatuurlijke wezens die menselijke vormen aannemen. Hier gaat het om een menselijke hoofdpersoon tegenover een bovennatuurlijk dier en worden op levendige manier diverse aspecten van een aan waanzin grenzend schaduwrijk onderzocht en nader bekeken.

Charlotte Hellekant doet dat op indringende wijze en wordt knap begeleid door de United instruments of Lucilin bestaande uit strijkkwartet, contrabas, fluit, klarinet, saxofoon, trompet, trombone, piano en slagwerk.

Het klinkend resultaat staat garant voor een bijzondere belevenis.