Händel: Lucio Cornelio Silla HWV. 10. Sonia Prina (a., Silla), Martina Belli (a., Claudio), Sunhae Im (s., Metella), Vivica Genaux (ms., Lepido), Roberta Invernizzi (s., Flavia), Francesca Lombardi Mazzulli (s., Celia) en Luca Tittoto (bs., Il Dio) met Europa galante o.l.v. Fabio Biondi. Glossa GCD 923408 (2 cd’s, 1u. 53’00”). 2017

Nauwelijks een ander werk Händel is met zoveel geheimzinnigheid omringd als zijn opera in drie aktes met 26 nummers Lucio Cornelio Silla uit 1713. Het is zijn vierde en kortste opera voor Londen. Het is een van zijn weinige opera’s die gebaseerd zijn op een historisch gegeven waarover Plutarchus berichtte, in dit geval op de laatste fase van Silla’s leven toen hij zich als tirannieke despoot die tegenstanders liet vermoordden (maar ook slaven had bevrijd) had teruggetrokken op zijn landgoed in Puteoli en zijn leven beterde. Sommig materiaal werd hergebruikt in zijn volgende opera, Amadigi di Gaula HWV 11. 

Bovendien werd het werk lang aan Bononcini toegeschreven. Slechts ongeveer de helft van Händels autograaf bleef bewaard, maar gelukkig bleven kopieën van de partituur gespaard zodat het mogelijk was om het werk redelijk te reconstrueren door Terence Best. Tot nu toe was alleen van de ouverture een opname van Roy Goodman met het Brandenburg consort (Hyperion CDA 66860). Mogelijk ging het werk is het King’s theater, maar ook dat is onduidelijk. Mogelijk was ook sprake van privé uitvoeringen. Het libretto is van Giacomo Rossi. 

Over de Romeinse veldheer en staatsman Lucio Cornelius Sulla die anderhalve eeuw v.Chr. leefde is uitgebreid bericht in de bespreking van Mozarts Lucio Silla. De man stond in de achttiende eeuw duidelijk in de belangstelling van operacomponisten, want ook Pasquale Anfossi (1727-1797) besteedde aandacht aan hem in 1774, net als J. Chr. Bach in 1776. Van Bach jr. is alleen de ouverture voorhanden met de Hanover Band o.l.v. Anthony Halstead (VPO 999.753-2).

Het gereconstrueerde werk werd daarna begin jaren negentig pas weer opnieuw opgevoerd tijdens het Händel festival in Halle. 

Hier blijkt dat Silla en Melissa oprecht van elkaar hielden, maar dat Silla ook wel vreemdging en weinig succesvolle avances richting Flavia en Celia ondernam. De normaalste figuren in het werk zijn Silla’s vriend Lepido en Flavia’s echtgenoot, tevens zijn grootste vijand Claudio.

Dat deze opera prachtige muziek bevat, is geen wonder bij Händel. Luister ook maar eens naar het duet ’Ti lascio, idolo mio’ van Falvia en Lepido. Ster van de uitvoering is de geweldige Sonia Prina in de titelrol, maar ook de zes andere solisten weten wat heel moois van hun rol te maken. Biondi begeleidt hen op geanimeerde, nauwkeurige en elegante wijze. De gedurende drie dagen gemaakte opname uit het Weense Konzerthaus is tot in de details mooi gelukt.

Deze opera schijnt eerder, in 2009, te zijn opgenomen door Denys Darlow met o.a. James Bowman (Somm SOMM 227/8), maar daar is verder weinig over te vinden.