Händel: Il parnasso in feste HWV. 73. David Hansen (ct., Apollo), Robin Johannssen (s., Clio), Kangmin Justin Kim (ct., Orfeo), Jenny Högstrom (s., Calliope), Silke Gáng (ms., Cloride), Francesca Ascioti (a., Euterpe) en Luca Tittoto (bs., Marte) met het La cetra barokorkest en vocaalensemble Bazel o.l.v. Andrea Marcon. Pentatone PTC 5186-643 (2 cd’s, 1u. 56’35”). 2016
Het huwelijk van prinses Anne, de dochter van George II, met prins Willem IV van Oranje dat in 1734 in Londen werd gesloten was voor Händel die goede betrekkingen met het hof onderhield - hij was muziekleraar van Anne - aanleiding om dit ‘festa teatrale’ in serenadevorm te schrijven. Voluit luidt de titel Parnasso in festa (per gli sponsali di Teti e Peleo). Tot de vertolkers van toen behoorden de bekende Italiaanse zangers Giovanni Carestini, Margherita Durastani, Anna Maria Strada del Po en Maria Caterina Negri. Na de première werd het werk nog vijfmaal herhaald, maar na 1741 raakte het in vergetelheid.
Dat de componist voor dit werk materiaal uit het oratorium Athalia gebruikte, zal alleen Händelkenners opvallen. Clio’s ‘Verginelle dotte’ is bijvoorbeeld analoog met Josabeths ‘Blooming virgins’.
De Parnassus viert feest, speelt zich in het oude Griekenland af. Op de Parnassus vieren Apollo en de negen muzen het bruiloftfeest van prins Peleus en ze zeenimf Thetis, de toekomstige ouders van Achilles. Ook Orfeus en de oorlogsgod Mars zijn aanwezig; het verhaal hoe Orfeus Eurydice uit de onderwereld probeerde te redden, is gedeeltelijk in de tweede akte verwerkt.
De eerder besproken, best heel goede uitvoering van het King’s Consort onder Matthew Halls uit 2008 (Hyperion CDA 67701/2) is hiermee niet alleen op het punt van solistische authenticiteit, maar ook met een groter gevoel van italianatà overtroffen. Hier wordt aan de hand van een weelde aan aria’s, duetten en koren echt feest gevierd door alle betrokkenen.
De Australische countertenor David Hansen die eerder ‘Aria’s voor Farinelli’ zong op Duitse Harmonia Mundi 88883-74401-2 en Purcells Ode to the birthday of Queen Mary (EMI 344.38-2) voert de vocale bezetting aan en combineert het bereik van een mezzo met bijna de toonkwaliteit van een alt. Zijn zestienden loopje in ’Torni pure’ zijn heel geslaagd. Ook op de andere vertolkers zijn geen vlekjes te bespeuren.
Zeker voor degenen die deze uitvoering 12 november 2016 tijdens de zaterdag matinée bijwoonden of door de radio beluisterden, zal dit een feest der herkenning zijn.