Haydn: Strijkkwartetten op. 64 nr. 1-6 Tost III H. III 65/1-6. Nr. 1 in C, 2 in b, 3 in Bes, 4 in G, 5 in d ‘Lerchen’ en 6 in Es. Doric kwartet. Chandos CHAN 10971 (2 cd’s, 2u. 21’40”). 2017

Haydn schreef zijn zes Strijkkwartetten op. 64, die de bijnaam Tost III kregen, in 1790, het jaar dat hij ontheven werd van de verplichtingen als componist en kapelmeester Esterházy en voordat hij naar Engeland ging.

Ze zijn als derde set opgedragen aan de violist en zakenman Johann Tost. De nrs. 1, 5 en 6 beleefden hun première in Londen tijdens het concertseizoen van Salomon. Maar daarvoor moest Haydn wel eerst wat wijzigingen aanbrengen.

In deze werken komen we voor die tijd vrij gedurfde unisino statements, bevallige melodieën, acrobatiek van de primarius en cerebrale contrapuntische passages tegen. Het beste werk uit de reeks van zes in nr. 6. Verder zijn er veel blijken van inventiviteit, vernieuwing, ook humor en vernieuwingsdrang. 

Het uit Alex Redington en Jonathan Stone (v), Hélène Clément (va) en John Myerscough (vc) bestaande Engelse Doric kwartet komt met vertolkingen van dit zestal werken die deels gelukkig stemmen, maar af en to ook wat teleurstellen. Het houdt vlotte tempi aan en zorgt voor mooie inkleuring met hun speciale strijkstokken en haast vibratoloze spel.

Maar het ensemble gunt zichzelf ook nogal wat dichterlijke vrijheden in tempokeus, tempowisselingen en adempauzes. Daar wordt de voordracht wat onzeker. Gepoogd is dit door hier en daar (nodeloos) te gaan onderstrepen en de contrasten erg scherp aan te zetten, bijvoorbeeld aan het begin van nr. 3. Ook de tempovariaties in het eerste deel van nr. 4 storen.

Daarom lijkt het verstandiger om terug te vallen op het Quatuor Mosaïques (Astrée E 8875 en E 8886) uit 2003.