Haydn, M.: Symfonieën nr. 13 in D P. 37; ‘ Andante’ en’ Menuet 2’ (versie Göttweig) en 20 in C P. 12; Nocturne P. 106. Duitse Kamerakademie Neuss o.l.v. Lavard Skou-Larsen. CPO 555.042-2 (62’39”). 2015

Joseph Haydns jongere broer, Johann Michael (1737-1805) heeft altijd in de schaduw gestaan van zijn bekendere familielid en nooit populair geworden. Hij was wel degene die de ‘Symfonie nr. 37 in G’ van Mozart schreef. Mozart leende dat werk met toestemming van hem, schreef er alleen de inleiding KV 444 bij en liet het jaren doorgaan voor een eigen werk. Het is een goede compositie, maar sinds iedereen weet dat deze niet van Mozart zelf is, telt het werk niet echt meer. Deze driedelige ondergeschoven compositie van Mozart is o.m. door Jane Glover met de London Mozart Players opgenomen (ASV CD DCA 761) en Nicholas Ward met het Northern chamber orchestra (Naxos 8.55.875). 

Natuurlijk lijken de werken van Michael veel op die van Joseph, alleen blijkt hij wat grilliger te zijn. Overdreven gezegd: het lijkt soms of hij in een donken bui droomde dat hij Liszt en Prokofiev ontmoette en toen hij nuchter wakker werd, probeerde op te schrijven wat hij dacht gehoord te hebben.

De P. nummers die worden gebruikt om de composities nader aan de duiden, zijn te danken aan de catalogus van zijn werk die Lothar Perger in 1907 samenstelde. Vermoed wordt dat er in totaal 41 authentieke symfonieën bestaan van Michael Haydn (Perger kwam tot 52).  

In de jaren tachtig was het plan alle symfonieën op te nemen met Bournemouth Sinfonietta o.l.v. Harold Faberman, maar dat project werd op Vox, Turnabout en Regis nooit voltooid.

Des te beter dat CPO nu zorgt voor een kleine, geslaagde nadere blik op deze symfonieën. Na Bohdan Warchal die in 1994 de nrs. 11, 12, 15 en 16 vastlegde (CPO 999.154-2) en Frank Beermann, die tussen 1994 en 2004 de nrs. 14, 17, 19, 24, 29, 33, 40 en 41 dirigeerde (CPO 777.137-2, 2 cd’s), is het nu Lavard Skou-Larsen die voor een nuttige aanvulling zorgt. De twee als bonus opgenomen delen uit Symfonie nr. 13 zijn uit een in de Göttweig abdij bewaarde versie die een extra fluitpartij bevat. Ook de sfeervolle Nocturne is een aardig extraatje.