CD Recensies

HOLST: PLANETS, THE (PIANO-VIERHANDIG)

Holst: The planets op. 32, H. 124 (piano vierhandig); Bowen: Suite in 3 delen op. 52; Suite nr. 2; Finale, moto perpetuo. Fiona en John York. Nimbus NI 5871 (70’28”). 2010

Eind april 2019 maken de Italiaanse pianisten Enrico Pace en Igor Roma, beiden ooit winnaar van het Utrechtse Lisztconcours een korte tournee door Nederland tijdens welke ze onder meer de vierhandige versie van Gustav  Holst’s bekendste orkestwerk, The planets, uitvoeren.

Het lijkt een hachelijke zaak om een juist zo briljante zevendelige Suite voor groot orkest die uitdagend briljant begint met de oorlogsgod Mars en geheimzinnig, mystiek en verstild met vrouwenkoor eindigt met Neptunus    te herleiden tot piano-vierhandig.

Maar de componist bereidde zelf deze versie voor. Dat is niet alleen bevestigd door Imogen Holst, maar ook door een in een dressoir van de componist teruggevonden in leer gebonden manuscript van de componist.  Met hulp van Holsts collega’s Nora Day en Vally Lasker op de St. Paul school is dat verder uitgewerkt en in 1923 door Goodwin gepubliceerd. 

Er is zelfs een verhaal dat Holst het werk tussen 1914 en 1918 welbewust voor twee piano’s schreef, maar wel direct aan orkestratie dacht. Wegens problemen met zijn rechterarm had hij zo’n pianoversie nodig die kon worden voorgespeeld terwijl hij orkestreerde en bij de laatste maat noteerde: ’This bar to be repeated until it is lost in the distance’.

Robert Chamberlain en Len Vorster maakten eerder een opname van de dubbelpianovorm (Naxos 8.554369), Maar hier gaat het om Fiona en John York die samen het pianoduo York2 vormen. Na een wat slepend begin van Mars en met een vrij trage start van Venus maken ze van het werk in deze vorm wat ervan te maken valt en eerlijk gezegd valt best mee wat er in deze vorm van overblijft en ze overtuigen nog wat meer dan hun voorgangers.

Aanvullend zijn wat onbekende werken van York Bowen opgenomen. Daarin worden we sterk aan Rachmaninov herinnerd. Ze eindigen met de spectaculaire finale uit Suite nr. 2. Dit alles ook heel geïnspireerd gespeeld. Een feestje voor liefhebbers van pianoduo’s.

Wie The Planets in volle orkestrale glorie wil horen, is nog steeds het best af met Charles Dutoit (Decca 417.553-2).