Händel: Italiaanse cantates. Alpestra monte HWV. 81, Chi rapi la pace al core? HWV. 90, Nel dolce dell’obilio HWV. 134, Ah, che pur troppo è vero HWV. 77, Non sospirar, non piangere HWV. 141, Figlio d’alte speranze HWV. 113. Beatrice Palumbo (s) met Contrasto Armonico o.l.v. Marco Vitale. Ayros AY-HC 03 (62’37”). 2017

Wie niet beslist behoefte heeft aan de complete Italiaanse cantates van Händel in één set, zoals bij Roberta Invernizzi en Fabio Bonizzoni (Glossa GCD 921521/7) die zes cd’s beslaat, kan misschien genoeg hebben aan een losse aflevering, zoals deze derde uit een lopende reeks met een keuze van zes. 

Het zijn kleinschalige werken die waarschijnlijk waren bedoeld voor privé uitvoeringen inn de aristocratische kringen van Rome, getuige de instrumentatie voor 2 violen, blokfluit, cello en klavecimbel. De virtuoze eisen die aan de zangeres worden gesteld, wijzen erop dat Händel over een heel competente zangeres moet hebben beschikt.

De recitatieven worden poëtisch helder en met dramatische timing voorgedragen en over het geheel is in de aria’s gezorgd voor veel aandacht voor de Affectlehre. Versieringen worden goed aangebracht. De cd is vol met gracieus, emotioneel gezang en Vitale zorgt voor een vrij ideale, bescheiden begeleiding omdat hij weet dat de instrumenten een rol op de achtergrond spelen.  Sommige aria’s behoren tot de beste die Händel ooit schreef. Na afloop kwam ook Magdalena Kozená (Archiv 459.065-2) met drie andere aria’s me nog even in de geest.

Eerdere afeveringen van deze reeks verschenen als Ayros AY-HC 01 en 02.