Händel: The gentleman’s flute: Ouverture Rinaldo BWV. 7a (bew.); 13 Aria’s uit Alcina HWV. 34, Giulio Cesare HMV. 17, Rinaldo HWV. 7a, Saul HWV. 53, Amadigi di Gaula HWV. 11 en Alexander Balus HWV. 65; Blokfuitsonate in g HWV. 360. Stefan Temmingh (blokfl) met Olga Mishula (psalterium), Olga Watts (kl), Domen Marinćić (vdg), Lyndon Watts (fag), Axel Wolf (luit, theorbe) en Loredana Gintoli (hrp). Oehms OC 772 (63’19”). 2010 

Met mensen als wijlen Frans Brüggen, Marion Verbruggen en Erik Bosgraaf is de blokfluit en het blokfluitrepertoire niet langer het ondergeschoven kindje op de concertpodia. Reken daar voortaan ook de Zuid-Afrikaans-Nederlandse musicus Stefan Temmingh bij, die door de pers als ‘een revolutionair op zijn instrument’ wordt beschreven.

Temmingh gooide al hoge ogen met zijn opname Inspired by song met werken van Geminiani, Van Eyck, Eccles, Schop en Purcell  samen met sopraan Dorothee Mields, klaveciniste Wiebke Weidanz en harpiste Margret Köll (Duitse Harmonia Mundi 888430-4458-2), maar blinkt hier uit in een Händelprogramma met meest bewerkte opera aria’s die ook heel expressief en virtuoos op een blokfluit kunnen worden gezongen.

Belangrijk en gelukkig is dat hij daarbij kiest voor een zeer veelzijdig en authentiek klinkend stel andere instrumentalisten. Niets staat op deze manier succes in de weg.