Haydn: Symfonieën nr. 92 in G H. I/92 Oxford, 75 in D H. I/75 en 44 in e H. I/44 Trauer (bew. Stegman. Ivan Ilić (p). Chandos CHAN 20142 (68’42”). 2019

Om kennis te maken met orkestwerken was de muziekliefhebber lang aangewezen op pianobewerkingen. Een dankbare inkomstenbron voor arrangeurs en muziekuitgevers. Haydn had daarmee slechte ervaringen, want toen hij een bewerking van zijn Symfonie nr. 69 onder ogen kreeg, schreef hij in een brief aan de uitgever: ‘Daß man dem Kerl die Pratze abhauen sollte’.

Dat het ook anders kan, blijkt uit de bewerking van de componist, dirigent en zanger Carl David Stegman (1751 - 1828) die o.a. in een Duitstalige opvoering van Mozarts Don Giovanni zong en die onder meer 25 Symfonieën van Haydn na diens dood bewerkte. Naast werken van Mozart en Beethoven zorgde Simrock dat ze in druk verschenen. Maar het blijft behelpen en wie de originelen kent, zal in die bewerkingen veel missen, want ze klinken vrij kaal en dunnetjes.

Bij toeval ontdekte de Servisch-Amerikaanse pianist Ivan Ilić dit materiaal en maakte er zo goed en zo kwaad als mogelijk een opname van. Die is best interessant voor een keertje, want aan hem ligt het niet dat de muziek zo beperkt in kleur en glans klinkt.