Händel: Vioolsonates in G HWV. 358, d HWV. 359a, A op. 1/3 HWV. 361, g op. 1/6 HWV. 364a, g op. 1/10 HWV. 368, F op. 1/12 HWV. 379, D op. 1/13 HWV. 371, E op. 1/15 HWV. 373, A op. 1/14 HWV, 372. The Brook Street Band. Avie AV 387 (80’00). 2018

Onduidelijkheid over de authenticiteit en het feit dat Händel en zijn uitgevers Jeanne Roger en John Walsh niet erg zorgvuldig waren in het aangeven voor welk instrument ze waren, hebben gezorgd voor veel vaagheid over onder meer zijn Vioolsonates. Een gebrek aan autografen maakt het er niet beter op. Maar van vijf van deze staat de authenticiteit wel vast en deze zijn ook opgenomen in het programma van negen van de Brook Street Band die bestaat uit Rachel Harris (barokviool), Tatty Theo (barokcello) en Carolyn Gibley (kl). Alles wijst erop dat het overige viertal ook van Händel is gezien hun stijlkenmerken. Deze sonates ontstonden verspreid over een lange periode, waarbij de vroegste, die in G, uit 1710 (Händels Italiaanse periode) is en de laatste die in D uit 1750 in Londen is.

Andrew Manze maakte met Richard Egarr in 1998 een mooie opname met  de meeste van die sonates, waaronder de solosonates uit op. 1 (Harmonia Mundi HMU 90.7259), maar omdat veel van deze werken te boek staan als triosonate ontbreekt daaraan de cello.

Meteen al daarom heeft de Brook Street Band een streepje voor. Maar er is meer. Er wordt namelijk bijzonder stijlgetrouw, fris en lenig gemusiceerd in een prachtig samenspel tussen de drie instrumenten.

In 2005 vestigde dit ensemble al de aandacht op zich met een bijzondere vertolking van Händels Watermusic in de zogenaamde Oxford versie HWV. 396-402 op. 5 (Avie AV 2068).