Händel: Oreste HWV. A 11. Cornelia Lanz (ms., Oreste), Natasja Docalu (s., Ermione), Sabine Winter (s., Ifigenia), Armin Stein (ct., Filotete), Christian Wilms (t., Pilade), Kai Preußker (b., Toante) met instrumentaal ensemble o.l.v. Tobias Horn. Animato ACD 6123 (2 cd’s, 2u., 37’15”). 2010
Op 18 December 1734 vond in Londen de eerste, met veel ballet aan het eind van de drie aktes van Marie Sallé opgetuigde opvoering plaats van Händels muziekdrama Oreste in liefst 66 deeltjes als toonzetting van de bekende Ifigenia stof op libretto van Berlocci. Reeds in 1723 was het dramma per musica in Rome opgevoerd, maar voor Londen bekortte Händel het nu toch nog ruim tweeëneenhalf uur durende werk. Destijds zong de castraat Carestini de hoofdrol.
Het werk is een voorbeeld van de echte pasticcio, waarbij de componist voor de ouverture, heel wat aria’s en koren en ook he slotkoor ontleende aan vroeger werk als Agrippina, Sosarme, Tamerlano en Floriante. Maar dat deert nauwelijks, want vrijwel niemand kent die goed.
De handeling volgt in grote lijnen het stuk van Euripides, zoals dat ook in Glucks Iphigenia in Tauris het geval is. Oreste wordt tot waanzin gebracht door de furieën nadat ze haar moeder Clytenmnestra heeft gedood. Ze zocht een toevlucht in Tauris, waar Toante regeert en Orestes zus Ifigenia hogepriester is. Toante oodeelt dat alle vreemdelingen moeten worden gedood nadat hij ontdekte dat Oreste de zus van Ifigenia is.Zij herkent hem niet, maar wil hem redden. De aanvoerder Filotete, due op Ifigenia verliefd is, wil haar helpen. Orestes vrouw Ermione en zijn vriend Pilade zin ook op zoek naar Oreste, maar worden door Toante ter dood veroordeeld. Wanneer Toante echter zeer onder de indruk is van de schoonheid van Ermione gaat dat niet door. Tenslotte wordt een eind gemaakt aan de heerschappij van Toante en staat niets meer een happy end in de weg.
Met merendeels jonge zangers aan het begin van hun carrière zorgt Tobias Horn voor een heel goede uitvoering. Cornela Lanz is een elegante, expressieve Oreste die heel mooie fiorituren zingt en haar warme stem past goed bij deze rol, al krijgt haar stem soms wel even een scherp randje. Met haar jongensachtige stem is Natasja Docalu een innemende Ermione. Nog meer indruk maakt Sabine Winter het haar emotioneel geladen invulling van de rol van Ifigenia en haar sopraanstem is duidelijk anders dan die van Natasja Docalu. Armin Stein is een redelijk goede Filotete. De mannenrollen zijn ook goed bezet.
Tobias Horn komt uit met een vrij kleine bezetting van zeventien instrumentalisten die echter heel puntig musiceren en hoorbaar genieten van de balletfragmenten.
Zes jaar eerder werk dit werk al met Griekse zangers en de Camerata Stuttgart o.l.v. George Petrou opgenomen (MDG MDG 609-1273-2). Ook best mooi, maar de voorkeur gaat toch vooral uit naar de nieuwere uitgave.