Henson: Lethargies nr. 1-6. Thomas Gould (v) met het Liverpool filharmonisch orkest o.l.v. Mark Knoop. Mercury 481.8679 (64’42”). 2019

De Engelse folkrockmuzikant Keaton Henson (1988) die ook im Nederland optrad speelt gitaar maar heeft grote podiumangst zodat hij weinig zelf naar voren treedt en in het componeren een uitlaatklep vindt, maar ook tegen dirigeren ziet hij blijkens deze uitgave ondanks zijn depressies niet op.

Zijn orkestwerk Lethargies bestaat uit de delen ‘Initium’. ’The falling’, ’Trauma in chaos’, ’unease concerto-cadenza’, ‘unease concerto’, ‘lament’, en ‘breathing out’. 

Gezien de aanduidingen van de delen gaat het werk voor strijkorkest over de thematiek van angst, depressie en de mentale gezondheid als geheel. In het derde deel, ‘Trauma in chaos’ gaat hij over tot hallucinerende atonaliteit en zg. Shepard tonen om de ontregeling van het brein te simuleren. Het vijfde deel ‘Depression’ staat in de weinig opwekkende toonsoort g-klein met een crescendo en decrescendo van tien piano-akkorden.

Niet erg opwekkend, afwisselend turbulent en kalm maar best wel interessant.