Ten Holt: Canto ostinato. Nederlands saxofoon octet. Cobra COBRA 0074 (69’37”). 2019

Op cd bestaat Simeon ten Holts Canto ostinato - volgens de een een iconisch werk, volgens de ander na twintig minuten stomvervelend - in heel wat verschijningsvormen. Voor pianosolo, voor 2 piano’s, voor vier piano’s (als de meest gangbare vorm), voor orgel, voor 2 piano’s en 2 marimba’s, voor 1 marimba en voor 3 piano’s en orgel. Er zijn ook korte en lange uitvoeringen. Pianisten Gerard Bouwhuis, Gene Carl, Cees van Zeeland en Ariëlle Vernède hadden aan 3 cd’s nauwelijks genoeg.  Maar het maximum werd bereikt in de opname met negen verschillende versies (Brilliant Classics 9453, 12 cd’s). Deze was in ieder geval de interessantste en in menig opzicht de beste.

Echter voor blazers kende ik nog geen versie en die is er nu wel en hij is meteen raak.

Het in 2014 opgerichte Nederlands Saxofoonoctet, dat bestaat uit een een vijf tegen drie dames en heren bezetting met Lisa Wyss, Dineke Nauta, Nina van Helvert, Jenita Veurink, Marijke Schroër, David Cristóbal Litago en Tom Sanderman en Juan Manuel Dominguez waagde zich namelijk als eerste grootschalig blazersensemble aan dit werk. Het krijgt ineens meer kleur op de wangen, begint letterlijk beter te ademen, krijgt nieuwe kracht en boeit - althans deze luisteraar - meer. Misschien omdat hij zelf ooit blazer was.