Huber: Pianotrio nr. 1 in Es op. 20; Goetz: Pianotrio in g op. 1. Trio Fontane. Solo Musica SM 336 (59’19”). 2019

Met een Zwitserse echtgenote uit Biel/Bienne is Solothurn waar Hans Huber in 1852 werd geboren me enigszins vertrouwd. Huber studeerde in Leipzig bij Reinecke, vestigde zich in 1877 in Bazel en kreeg in 1892 de nodige bekendheid met zijn Festspielmusik zur Klein-Basler Gedenkfeier. Hij overleed aan diabetes in 1921, maar uitte zich in tal van compositorische vormen, zoals het hier geregistreerde Pianotrio uit ….. Muziek met een laatromantisch karakter, maar ook nog met iets van Mendelssohn.

Hubers iets jongere tijdgenoot Hermann Goetz (1840 - 1876) werd in de Baltische havenstad Konigsberg geboren, studeerde aan het Stern conservatorium in Berlijn en kreeg een baan als organist in Winterthur. Als tbc patiënt deed die omgeving hem goed.

Zijn eerste daar gecomponeerde werk was het hier gepresenteerde enige  door hem geschreven Pianotrio uit 1863 het heeft bijna de kwaliteit van wat als zijn kamermuzikale meesterwerk heet te zijn, het Pianokwintet in c op. 16.  Niet voor niets is Huber wel de ‘Zwitserse Brahms’ genoemd. Vooral met het ‘fluchtig erregt’ getitelde scherzo maakt het werk indruk.

Trio Fontane bestaande uit Andrea Wiesli (p), Noëlle Grüebler (v) en Jonas Kreienbühl (vc) maakte in 2014 een opname van een paar Pianotrio’s van Robert Radecke (1830 - 1911) en laat zich hier opnieuw horen in verfijnde, goed afgewerkte en heel gemotiveerde verklankingen van interessante werken van landgenoten.