Harvey: Bird concerto with plainsong; Ricercare una melodia; Other presences; Ricercare una melodia. Resp. Hidéki Nagano met London Sinfonietta o.l.v. David Atherton, Gareth Hulse (h), Paul Archibald (tr) en Timothy Gill (vc). NMC NMC D177 (54’05”). 2009

De gemeenschappelijke factor van dit drietal werken van de Britse componist Jonathan Harvey (1939 - 2012) op deze cd licht besloten in het gebruik van elektronische samples om het bereik en de complexiteit van de 17 solo instrumenten uit te breiden.

In het Bird concerto with plainsong uit 2003 speelt de pianosolist bovendien sampling gekweel van zo’n veertig Californische vogels en benadert daarin de componist die als geen ander vogelgeluiden in sommige composities verwerkte. Maar bij Messiaen kreeg je wel eens de indruk dat hij deze gebruikte om aan de dwang van seriële dogmatiek te ontkomen, terwijl bij Harvey vogelzang en serialisme meer in elkaars verlengde liggen.

De (elektronisch bewerkte) vogelzang, de piano en de instrumentalisten vormen een heel hecht ensemble, alsof natuur en cultuur heel goed met elkaar zijn geïntegreerd.

De solo Ricercare una melodia uit 1984 wordt tweemaal uitgevoerd. Daarin voeren de cellist en de hoboïst een duet uit met hun eigen tevoren opgenomen echo’s. Deze techniek is niet zo bijzonder, maar Harvey bent deze vernuftig in een canonische textuur aan het begin met daarna ‘live’ toegevoegde veranderingen van toonhoogte en tempo. 

In het heel evocatieve Other presences laat de trompet zich omringen door de klanken van Tibetaanse rituele hoorns. Het is verrassend wat de musici hiervan met het nodige kunst- en vliegwerk weten te maken.