Henze: San Biagio 9 Agosto ore 12.07; Contrabasconcert; Serenade voor contrabas; Trauer-Ode für Margaret Geddes. Daniele Roccato met het Abruzzese symfonie orkest o.l.v. Tonino Battista en Ludus Gravis. Wergo WER 7391-2 (52’11”). 2015/9

Dat Hans Werner Henze (1926 - 2012) na de oorlog wat met Italië had, blijkt uit tal van zijn werken. San Biagio 9 Agosto ore 12.07 uit 1977 is een overwegend lyrisch, overeinzend stuk met wat dramatische momenten voor solobas

Zijn lastig uitvoerbare Contrabasconcert uit 1966 ontstond in samenwerking met Daniele Roccato en voor zijn opname bracht Gary Karr wat wijzigingen om dat te vergemakkelijken aan (DG 449.865-2). Maar Daniele Roccato worstelt met succes met het origineel.

Het Contrabasconcert (1966) is een complex, bijna een half uur durend werk fat met volmaakte intonatie door Roccato wordt gespeeld. In dit werk is het eerste deel een soort lied, het tweede een burleske en het derde een chaconne. Wat opvalt is dat het werk vrij luchtig en bij vlagen zelf s grappig is.

De Serenade (1949) was in het begin ook eigenlijk voor cello bedoeld, maar klinkt ook fijn op een contrabas, zeker wanneer die zo meesterlijk wordt bespeeld als door Roccato.

De voor cello en orkest geschreven Trauer-Ode für Margaret Geddes was bestemd voor de Ierse Margaret Campbell (1913 - 1997) die als vrouw van Louis de laatste prinses was van het huis Hessen-Darmstadt. Het tweetal had elkaar voor het eerst ontmoet tijdens de Olympische Winterspelen in Garmisch Partenkirchen in 1936 en zij wijdde zich daarna een de kunsten en musea. Hier klinkt het werk met een diepere resonans op een contrabas.