Haydn: Pianosonates nr. 6 in G H. XVI/6, 12 in A H. XVI/12, 13 in E H.XVI/13, 19 in D H. XVI/19, 20 in c H.XVI/20, 44 in g H.XVI/44, 46 in As H.XVI/46, 47 in e H. XVI/47bis. Tuija Hakkila. Ondine ODE 1360-2 (2 cd’s, 2u.15’56”). 2019
De Finse pianiste Tuija Hakkila die behalve in eigen land ook in Parijs bij Jacques Rouvier studeerde, is bezig om een imposante discografie op te bouwen. Voor Finlandia nam ze de complete pianosonates van Mozart op, ze begeleidde Ansi Karttunen in de Cellosonate van Duparc, nam Pianowerken van Fredrik Lithander en Sibelius op en werke mee aan een opname met kamermuziek van Saariaho.
Nu lijkt Haydn aan de beurt, want de titel van deze uitgave ‘Eight early sonatas’ lijkt meer te beloven: er zijn zo’n zestig Sonates die echt aan Hadn zijn toegeschreven, sommige bronnen spreken zelfs van tachtig uit de periode midden jaren 1750 tot zomer 1795. En zo ‘early’ is deze selectie van acht als geheel nu ook weer niet, maar ze werden alle voor zijn veertigste verjaardag gecomponeerd.
Maar ze kiest gelukkig wel een fortepiano en niet een Steinway of Bösendorfer monster om de daad bij het woord te voegen. Ze koos daarvoor verschillende instrumenten, een Italiaans type, een Silbermannkopie en haar eigen Walter uit 1790.
Daarop laat ze vrij precies horen wat Haydn waarschijnlijk bedoelde. Licht, briljant, vloeiend en melodieus spel dat op speelse wijze vorm krijgt.