Halffter: L’espagnolade’ uit Parc d’attractions, ‘Crepuscules’ nr. 1-3, ‘Marche joyeuse’, ‘Piezas infantines’ nr. 1-3, Pianosonate; ‘Danza de la pastora’. Sonatina ‘La doncellas’, ‘Danza de la gitana’, ‘Grüss’, ‘Llanto por Ricardo Vines’, ‘Serenata a Dulcinea’, ’Pregón’, ‘Habanera’, ‘Prelude en dans’, ‘Nocturno otonal’, ‘Sonate ‘Homenaje a Domenico Scarlatti’, ’Homenaje a Rodolfo Halffter’, ‘Homenaje a Mompou’, ’Homenaje a Turina’. Martin Jones. Nimbus NI 5849 (79’23”). 2006
De broers Rodolfo Halffer (1900 - 1987) en Ernesto Halffer (1905 - 1989) speelden een belangrijke rol in de ontwikkeling van de twintigste eeuwse Spaanse muziek, te beginnen in de jaren twintig v.e. Rodolfo was de meer progressieve met ascetische, vrij droge muziek, Ernesto de meer conservatieve van hen.
Na studie bij Falla en Ravel werd Ernesto lid van een progressieve groep Spaanse componisten. Door de Spaanse burgeroorlog moest Ernesto zijn land verlaten en vestigde hij zich in Portugal waar hij doorging zeer Spaans aandoende muziek te schrijven vol gedurfde, rijke harmonieën.
De uit Wales komende pianist Martin Jones krijgt bijna alle pianowerken van Halffter op deze cd. Hij begint met een deel uit Parc d’attractions (Parque d’attractiones, in Madrid) dat zich ontpopt als een Andalusische dans. ‘Crepuscules’ werd al op vijftienjarige leeftijd geschreven en geeft in het eerste deeltje op impress impressionistische manier de sfeer van de avondschemering weer. Het tweede deel is in luchtig walsritme en het laatste geeft een idee van het verloop van de tijd.
De ‘Marche joyeuse’ heeft zowel iets percussiefs als iets kinderlijks. Maar ook iets van Ravel. De korte Serenata klinkt wat onvriendelijk, koel en hoekig, vrij atypisch. Veel aardiger zijn de Valse en de Petite marche. Bij de bondige Pianosonate moet eerder worden gedacht aan het formaat en de geest van Scarlatti dan aan dat van Beethoven. Maar in zes minuten is veel moois geconcentreerd en het werk klinkt stralend.
Later gebruikte de componist drie dansen om er het ballet Sonatine van te maken. Een opnieuw luchtig en gracieus werk dat ditmaal aan Couperin herinnert. De vader van Halffter was een Duitser, dat verklaart ‘Grüss’ als muzikale Kerstwens voor hem.
Hierna is ‘Llanto por Ricardo Vines’ een soort Sarabande in de stijl van een koraal van Bach. Waarna we komen aan het interessantste stuk uit dit programma, de ‘Serenata a Dulcinea’. Dat is pas echt een Serenade in avondsfeer, transparant, broos en vol weemoed. De sfeer verandert meteen in de Cubaanse rumba ‘Pregón’; ‘Habanera’ is daarna weer teer en zacht als een Caraïbische cocktail.
‘Prelude en dans’ klinken geavanceerd maar tonen op de achtergrond ook iets van Bach. We wisselen dan naar het dromerige karakter van de meditatieve ‘Nocturno otonal’ en het programma wordt besloten met drie blijken van eerbetoon aan Spaanse componist collega’s.
Over het geheel hebben we te maken met boeiende, prachtige muziek die in Martin Jones een ideale vertolker vond. Iemand die zich al jaren specialiseerde in Spaans repertoire van Albéniz, Falla, Turina, Granados, Guastavino en Mompou. En nu dus ook maar eens luisteren naar de Bagatellen van Rodolfo Halffter door Francisco Hervás (Arsis 4155).