Henry: Symfonie nr. 10 Hommage à Beethoven. Benoit Rameau (t) met het Filharmonisch orkest van de Franse omroep, het Parijs’ Conservatoriumorkest, het Franse omroepkoor en het Le jeune koor Parijs o.l.v. Pascal Rophé. Alpha ALPHA 630 (74’08”). 2019 

 

Had Pierre Henry (1927 - 2017) zich maar bij zijn musique concrète en elektronische experimenten gehouden, is de verzuchting na het aanhoren van zijn postume Hommage à Beethoven als bijdrage aan het Beethovenjaar 2020. Misschien had hij dit ook helemaal niet gewild.

Beethoven’s Symfonie nr. 10 in Es is een hypothetisch werk, waarvan Barry Cooper in 1988 de fragmentarische schetsen verzamelde die in 2013 door Universal zijn gepubliceerd. Daarvan bestaan twee opnamen, de ene van Wyn Morris (MCA MCAD 6269)), de andere van Walter Weller (Innovative Music Productions PCD 911).

In 1979 maakte Henry van zijn project een kortere vorm voor 3 taperecorders dat hij vervolgens eerst tot acht en daarna tot tien delen in een vrij los verband uitbreidde. Hier krijgen we het resultaat van het nodige knip en plakwerk te horen van een echt orkest. Henry heeft dit gelukkig zelf niet meer gehoord en het is de vraag of hij er gelukkig mee zou zijn geweest.

Of de onderneming is geslaagd? Oordeel zelf. Pascal Rophé geeft zich alle moeite er een samenhangend geheel van te maken, maar overtuigend klinkt het niet. Ik hoop dit snel te vergeten, maar een curiosum is het natuurlijk wel.