Humperdinck: Music for the stage. Voorspel 2e akte Die Heirat wider Willen; Der Kaufmann von Venedig; Suite Das Wunder (bew.); Cantate Die Wallfahrt nach Kevlaar; Lysistrata. Andrea Chudak (s), Ruxandra Vodà (a), Harrie van der Plas (t), Robert Bennesh (org) met koor en orkest van de Opera Malmö o.l.v. Dario Salvi. Naxos 8.574177 (73’26”). 2019
Engelbrecht Humperdinck (1854 0 1921) wordt vaak beschouwd als een blindelingse volgeling van Wagner, maar hij had ook best eigen trekken en kwaliteiten Zo was hij de eerste die in de opera Die Königskinder ‘Sprechgesang’ gebruikte. Het bekendst is zijn opera Hänsel und Gretel en in die wereld worden we met dit aardige programma met onbekendere werken van hem qua muziektaal enigszins verplaatst.
Het voorspel van zijn onbekende opera Die Heirat wider Willen uit 1905 begint met stevige Wagneriaanse akkoorden, waarna de harp de maan uitbeeldt in de zeven stukjes, waarvan het langste gaat over ‘De maan schijnt helder in een nacht als deze, wanneer de milde wind vriendelijk de bomen kust’. Ook de hoorn heeft een belangrijke rol. Een ander mooi moment is een gemaskerde optocht en een hoogtepunt is het juwelenkistje lied voor sopraan, koor en orkest met opnieuw een belangrijke rol voor de harp.
Der Kaufmann von Venedig is toneelmuziek bij het stuk van Shakespeare en filmmuziek voor een Engelse zwijgende film uit 1912 die werd vertoond met een orkest in de bak. De Suite begint met een voorspel voor orgel, dat leidt naar een kinderoptocht en kinderdans. Het langst zijn beide laatste delen, ‘Mars van het leger en het doodsmotief’ en ‘Het Kersttafereel met finale’. Eerst met pijpers en trommen, daarna met zwaarwichtige akkoorden van het koper.
Uit mijn jeugd in Nuenen herinner ik me dat ik bij de oude lindeboom altijd een poos kwam kijken als de optocht gelovigen uit Valkenswaard en omstreken voorbijkwam op weg naar Kevelaer net over de Duitse grens bij Kleef. Bij Humperdinck gaat het om de vertoning van drie gedichten van Heine over een moeder met een ziek kind dat om te bidden daar naar de Maria schrijn gaat. Geschreven voor sopraan, tenor, koor en orkest. Dat gebeurt op plechtig-dramatische wijze.
Tot slot is er een stuk toneelmuziek bij Aristophanes’ Lysistrata waarin op Tristaneske wijze is getracht om de antieke achtergrond daarvan in de instrumentatie (met een mooie althobosolo) te laten blijken.
Alle uitvoeringen maken een heel geslaagde indruk en twee daarvan kunnen gelden als cd premières. Het tekstboekje bericht over componist en werken, maar bevat helaas niet de gezongen teksten.