Henkemans: Altvioolconcert; Villonnerie; Tre aspetti d’amore; Elegies for 4 flutes. Isabelle van Keulen (va), Bernhard Kruysen (b) met het Radio filharmonisch orkest o.l.v. Gunther Schuller en Jean Fournet, c.q. Groot Omroepkoor en Concertgebouworkest o.l.v. Bernard Haitink. Donemus CVCD 14 (69’41”). 1969-1989

 

In het TV programma Podium Witteman van 14 februari 2021 g ie kd dirigent Ed Spanjaard een pleidooi voor de rehabilitatie van de componist Hans Henkemens (1913 - 1995) die in de jaren zestig onterecht door de Notenkraker actiegroep was gediskwalificeerd als ‘te behoudend’.

Met Matthijs Vermeulen, Willem Pijper, Henrik Andriessen en Rudolf Escher behoorde Henkemans tot de Nederlandse componisten die zich door de Franse romantiek en het impressionisme lieten beïnvloeden. Al toen hij student psychologie was, sloot hij een weddenschap dat hij alle alle 73 solowerken van Debussy uit het hoofd kon spelen (hij was inderdaad een uitmuntend Mozart- en Debussyvertolker met o.a. beide banden Préludes op Philips 462.083-2, de Suite bergamasque, Estampes, Children’s corner en beide reeksen Images de Arabesques, La plus que lente, L’isle joyeuse op Philips 462.897-2).

Terugluisterend naar deze cd valt voortdurend de ruimtelijke structuur en de heldere klank van zijn zeer persoonlijke werken op. Achtereenvolgens zijn het Altvioolconcert uit 1954, de liederencyclus Villonnerie voor bariton en orkest uit 1965, Tre aspetti voor gemend koor en orkest uit 1968 en een compositie voor 4 fluiten en orkest uit 1967 te horen.

Opvallend zijn steeds de vrij donkere kleuren, maar ook de betoverende klanksferen. Zijn muziek bezit voortdurend kracht, o.a. door een voorkeur voor halve toonsafstanden en een stevige ritmiek. Al deze eigenschappen komen mooi samen in het toegewijd en lyrisch door Isabelle gespeelde Altvioolconcert.

Voor Villonnerie gebruikte de componist uiteraard teksten van François Villon. Ze worden ideaal gezongen door Bernard Kruysen, onze specialist in de Franstalige liedkunst. In de overige werken schakelen we over van Hilversum naar Amsterdam, waar vooral het stuk voor 4 fluiten prachtig wordt uitgevoerd. In Tre aspetti is de koorzang niet volkomen homogeen, maar verder klinkt ook dat werk goed.