Händel: Rodelinda, regina de’ Langobardi HWV. 19. Lucy Crowe (s., Rodelinda), Jess Dandy (a., Eduige), Iestyn Davies (ct., Bertarido), Joshua Ellicot (t., Grimoaldo). Tim Mead (ct., Unulfo), Brandon Cedel (bs., Garibaldo) met The English Concert o.l.v. Harry Bickett. Linn CKD 658 (3 cd’s, 2u., 52’17”). 2020

 

In het seizoen 1724/5 schreef Händel drie opera’s, die tot zijn meesterwerken behoren: Giulio Cesare, Tamerlano en Rodelinda. Alle drie hebben op maat gesneden aria’s voor de sterren die ze destijds vertolkten. ‘Dove sei’ bijvoorbeeld werd een show van Senesino die mooi kon bekoren met lange noten. Veel later werd het een lievelingsnummer van Kathleen Ferrier. Händel was net verhuisd naar Brook Street waar hij de rest van zijn leven bleef wonen.

Het libretto van Rodelinda, de zevende opera van Händel, werd geschreven door Nicola Francesco Haim, die daarvoor teruggreep op Antonio Salvi. Het verhaal speelt in het zevende eeuwse Italiaanse Lombardije waar koningin Rodelinda wordt belaagd door Grimoaldo, die de Milanese troon bezet, maar die feitelijk haar man Bertarido toekomt. De hoofdrollen werden destijds vertolkt door castraat Senesino en sopraan Franceca Cuzzoni.

De ingewikkelde plot neemt de luisteraar mee door drie lange bedrijven met opwindende en ontroerende aria’s. Rodelinda’s rol barst van de emoties, van weeklachten tot verzet, van echtelijke verlangens tot ongebreidelde vreugde. Tot de aria’s van haar man Bertario behoort dus dat gevierde ‘Dove sei?’ waarin hij zingt over zijn pijn om niet bij Rodelinda te kunnen zijn en ‘Chi di voi’, het begin van een aandoenlijke gevangenisscène.

In de laatste scène van de tweede akte vindt een heel dreigende en hartverscheurende confrontatie plaats wanneer Grimoaldo aan Rodelinda vertelt dat haar man moet sterven. Rodelinda en Bertorido verklaren elkaar hun eeuwige liefde, denkend dat hun lot is bezegeld in het sombere duet ‘Io t’abbraccio’.

Deze nieuwe uitgave beschikt over een heel fraai gezongen titelrol van Lucy Crowe die hooguit haar uitspraak wat meer had mogen aanscherpen en wat minder overbodige versieringen had kunnen aanbrengen. Iestyn Davies is een vrijwel ideale Bertarido, de feitelijke koning van Lombardije. De wat nasale Joshua Ellicott als Grimoaldo is een soort karikatuur van een schurk die gevoelig boete doet in een aria vol spijt. De kleine rollen zijn gelukkig ook goed bezet met Jess Dandy als Bertarido’s zuster Eduige met fruitige lage noten en de voortreffelijke Tim Mead in de drie aria’s van Unulfo. Ook Brandon Cedel als Garibaldo levert mooie prestaties.

De nieuwe uitgave kan het redelijk goed opnemen tegen die van Alan Curtis (Archiv 477.5391).