Haydn: Liederen (compleet). Elly Ameling (s) en Jörg Denus (fortepiano), Brilliant Classics 93768 (3 cd’s, 2u., 22’44”). 1980

 

Haydn: Recollection. Liederen. ’Mernaid’s song’ H. XXVIa/25; ‘Recollection’ H. XXVI/26; ‘Despair’ H. XVIa/28, ‘A pastoral song’ H. XXVI/27, ‘Pleasing pain’ H. XXVI/29, ‘Fidelity’ H. XXVIa/30; ‘The wanderer’ H. XXVIa/32, ‘O tuneful voice’ H. XXVIa/42, ‘The spirit’s song’ H. XXVIa/41, ‘Eine sehr gewöhnliche Geschichte; H. XXVIa/4, ‘Die Verlassene’ H. XXVIa/5, ‘An Thyrsis’ H. XXVIa/8, ‘Die Landlust’ H. XXVIa/10, ‘Liebeslied’ H. XXVIa/11, ‘Die zu späte Ankunft der Mutter ‘ H. XXVIa/12, ‘Blodau’s grug’ H, XXVI b/30, ‘Tros y garreg’ H. XXVIb/17, ‘Up in the morning early’ H. XXX1a/28, ‘The white mountains of Snodon’ H. XXXib/20, ‘Hob y dri danno’ H. XXX1b/16, ‘Will ye go to Flanders’ H. XXX1a/13, ‘The lone vale’ (Highland air) H. XXX1a/175, ‘Codlad yr hedydd’ H. XXX1b/1, ‘Y cymry dedwydd’ H. XXX1b/32. Martina Janková (s), Gérard Wyss (piano), Gauthier Burgunder (v) en Gunta Abele (vc). Supraphon SU 4005-2 (70’12”). 2008

 

Tussen het componeren van zijn vele symfonieën, strijkkwartetten, pianotrio’s en pianosonates door vond Haydn ook nog tijd voor het schrijven van een vrij omvangrijk liederenrepertoire.

 Ze behoren tot zijn minst bekende werken en daarom is het goed dat er opnamen van bestaan, zelfs een complete. De componist publiceerde twee reeksen met liederen, de ene in 1781 en de tweede in 1784, Samen bevatten ze achtenveertig stuks. Maar in dit genre toonde Haydn niet zijn grootste talent en zijn sterkste kant. Technisch gezien zijn ze tot in de vingertoppen heel professioneel, melodisch zijn ze aangenaam en onderhoudend, maar ze hebben ook tamelijk laag soortelijk gewicht. Vergeleken met de liederen van Mozart, die ook geen geweldige componist van liederen was, is Haydn de mindere. 

Toch zijn met name bij bij de Engelstalige en Schotse liederen best wat juweeltjes te vinden, net zoals dit het geval is bij Beethoven. Het melancholieke ‘Recollection’ bijvoorbeeld, het dramatische ‘Fidelity’, het met leed geladen Shakespeare lied ’She never told her love’ met een lange piano inleiding. Ook heel treffend zijn het vrolijke ‘Sailor’s song’ en het dreigende ’The spirit’s song’. De tweede cd van Ameling begint met het kostelijke ‘Pensi a me si fido amante’ en bevat ook het humoristische ‘Eine sehr gewöhnliche Geschichte’; ‘Trost unglücklicher Lieb’ is uiteraard een stuk serieuzer, maar heeft het niveau van een lied van Schubert. Ook ‘Geistliches Lied’ heeft de allure van een groot liederencomponist en de toegift van Ameling, Gott erhalte den Kaiser (het latere Oostenrijkse volkslied) klinkt in alle eenvoud heel fraai. 

Ameling was altijd een van mijn lievelings liedvertolksters en ook hiermee verdient ze een plaats in het pantheon. Jörg Demus begeleidt haar delicaat op een mooiklinkende fortepiano, geheel in stijl. Jammer dat niet alle gezongen teksten zijn afgedrukt.

Dat zijn ze wel bij de Tsjechische Martina Janková die zich niet alleen door piano, maar soms ook met een viool en een cello daarbij laat horen in een mooie selectie.