Hindemith: Das Nusch-Nuschi Tänze nr. 1-3; Sancta Susanna op. 21; Symfonie ‘Mathis der Maler’. Omroeporkest Wenen o.l.v. Marin Alsop met Ausrine Stundyte (s), Renee Morloc (a) en Annette Schönmüller (ms), Caroline Baas en Enzo Brumm (spr) en de Weense Singakademie. Naxos 8.574283 (60’54”). 2020

 

Hoezeer het leven van Paul Hindemith werd beïnvloed door de gebeurtenissen van beide Wereldoorlogen wordt via deze opname duidelijk gemaakt. In 1917 ontdekte hij iets van de nieuwe expressionistische dichtkunst en dramatiek. Zijn beide éénakter opera’s Sancta Susanna op libretto van August Stramm en Das Nusch-Nuschi op libretto van Franz Blei dateren uit kort na die periode en zijn respectievelijk uit 1922 en 1921.

Sancta Susanna kan worden beschouwd als het eerste meesterwerk van de componist. Religieuze en erotische symboliek worden gecombineerd tot een spookachtig verhaal dat indertijd als schokkend werd ervaren, maar tegenwoordig nauwelijks meer. De driedelige danssuite Das Nusch Nuschi komt uit een Burmese komedie. Het bekendst zijn de drie symfonische delen uit de opera Mathis der Maler uit 1935. Deze zijn niet alleen een muzikale illustratie van de drie panelen van het altaar in Isenheim dat Mathias Grünewald schilderde, maar ook van Hindemiths (vergeefse) strijd tegen de ontwikkelingen in Nazi Duitsland. Hij raakte met dit werk in grote moeilijkheden en moest emigreren.

Sancta Susanna hoorde ik voor het eerst omdat ik de opname van Gerd Albrecht (Wergo WER 60106-50) heb gemist. Ik vind het intrigerende muziek; afwisselend schijnheilig en oneerbiedig. De Litouwse hoge sopraan zingt daarin een verbluffende partij die grote bewondering wekt. Ook de andere uitvoerenden op deze cd verrichten bijzonder goed werk en de Amerikaanse dirigente Ma rinAlsop, nu vast aangesteld bij het Weense orkest, getuigt opnieuw van haar voorliefde voor het orkestrale oeuvre van Hindemith. Een volledige opname van Das Nusch-Nuschi is er van Gerd Albrecht (Wergo WER 60146-50) uit 1987.