Hahn: Ô mon bel inconnu. Véronique Gens (s., Antoinette), Olivia Doray (s., Marie-Anne), Eléonore Pancrazi (ms., Félice), Thomas Dollé (b., Prosper Aubertin), Yoann Dubruque (b., Claude) e.a. met het Orchestre lyrique de Région Avignon-Provence o.l.v. Samuel Jean. Palazzetto Bru Zane BZ 1043 (60’49”). 2019 

 

Wat precies is Ô mon bel inconnu van Reynaldo Hahn uit 1933? Het werk staat te boek als ‘comédie musicale in drie aktes op een libretto van Sacha Guitry, maar men kan het even goed een musical of een operette noemen. De Parijse samenbrouwsel maakt een preciese omschrijving lastig. Bovenden vormen Guitry en Hahn een onwaarschijnlijk stel in hun samenwerking: een schrijver/vertolker die genoot van grappen en onwaarschijnlijke verhaallijnen en een componist die juist naar duidelijkheid streefde.

Maar ook  hier geldt: uitersten trekken elkaar aan. Met als gevolg een haast surrealistische handeling van de boulevardier over de chaotische escapades van een Parijs’ gezin dat een hoedenwinkel bestiert, dromend van interessante ontmoetingen in hun begrensde bourgoiswereld. Hahn omgaf dat met muziek voor een bescheiden ensemble van fluit, een paar klarinetten, fagot, saxofoon, piano en wat slagwerk. Maar de muziek is meer dan de som der delen en bevat o.a. aardige Franse walsen. Wie kan luisterend naar het trio ‘Ô mon bel inconnu’ uit de tweede akte nog ontkennen dat Hahn een grote gave voor melodie had?

Véronique Gens is een onweerstaanbare Antoinette, de baas in de winkel. Thomas Dolié als haar echtgenoot Prosper die voor de handel zorgt, heeft iets asociaals, maar is ook heel slim en wellustig. Als gedienstige is Eléonore Pancrazi passend ongehoorzaam en als dochter is Olivia Doray veel meer dan de doorsnee soubrette.

Maar de meeste eer valt ten deel aan Samuel Jean en de leden van het Orchestre lyrique de Région Avignon-Provence die kennelijk een heilig geloof hechten aan iedere noot uit de partituur en daarnaar handelen.