Haydn: Pianosonates nr. 6 in G H. XVI/6, 12 in A H. XVI/12, 13 in E H. XVI/13, 19 in D H. XVI/19, 20 in c H. XVI/20, 44 in g H. XVI/44, 46 in As H. XVI/46, 47bis in e H. XVI/47bis. Tuija Hakkila. Ondine ODE 1360-2 (2 cd’s, 2u., 16’13”). 2019  

 

Meteen de afbeelding op het omslag van deze dubbel cd is op sympathieke wijze uitnodigend. Het blijkt te gaan om een mooi stilleven van Nils Schillmark (1745 - 1804) uit de Finse Nationaal Galerij. De Finse pianiste Tuija Hakkila wekt het haast muzikaal tot leven door op twee fortepiano’s (de ene een ‘Bureau de musique Leipsic’ uit de jaren 1790, de andere een Andrea Restellikopie van een Silbermann uit 1747) acht vroege Pianosonates (gecomponeerd gedurende vijftien jaar voor zijn veertigste verjaardag) van Haydn uit te voeren. Aantrekkelijk klinkende instrumenten. Elk der werken heeft zijn eigen mooie    inventieve en pakkende momenten en de pianiste geeft ze een bijzonder stempel. De Finse kan zich in de uitvoering van dit repertoire meten met de beste collega’s als Brautigam (de enige andere collega die op fortepiano speelt), Brendel, Buchbinder, McCabe en Schiff. Een groter compliment is nauwelijks denkbaar. Mooi zou zijn als ze deze serie voortzet.

Persoonlijk trof mij de Sonate nr. 46 in As het meest.