Haydn: Trio’s voor baryton, altviool en cello nr. 96 in b H. XI/96, 97 in D H. XI/97 en 113 in D, H. XI/113; Tomasini: Trio’s voor baryton, altviool en cello nr. 8 in D en 9 in A. Patxi Montero (baryton), Francesca Venturi Ferriolo (va) en Giorgio Casati (vc). Da Vinci C 00516 (72’18”). 2021 

 

Dat Haydn zoveel trio’s en divertimenti voor de baryton (een op de gamba lijkend instrument met extra getokkelde snaren dat tot eind achttiende eeuw in zwang was) componeerde, was omdat zijn broodheer Esterházy een warme belangstelling voor dat instrument dat hij zelf goed bespeelde had. Om aan die wens te voldoen leerde Haydn eerst zelf om dit instrument te spelen. Inn totaal schreef hij meer dan honderdzeventig werken voor baryton, waaronder 123 trio’s waarin dat instrument de hoofdrol speelt.

De muziek heeft inderdaad een diverterend karakter, maar bezit ook esprit en diepgang. Als zo vaak zijn de langzame delen het mooist; ze zijn ook vaak het langst. 

Het is aardig dat meteen ook een paar Barytontrio’s van Alois Luigi Tomasini (1741 – 1808), de aanvoerder van het Esterházy orkest, leverde hiervoor ook zijn bijdragen.

Alle kwaliteiten van deze trio’s worden op zuivere, maar tevens ontspannen manier door het drietal musici naar voren gebracht. De langzame delen krijgen een mooie diepte, in de snelle delen komen ook geestige en humoristische passages voor. Zo biedt deze uitgave een ideale mogelijkheid om vertrouwd te worden met dit muziekgenre.