Haydn: Symfonieën ‘A’ in  A H. 1/107 en ‘B’ in Bes H. 1/108; Mozart: Fagotconcert in Bes KV 191; Vioolconcert nr. 1 in in Bes KV 207. Sergio Azzolini (f) en Friedeman Wezel (v) met ensemble Il capriccio. Musicaphon M 56886 (65’27”). 2006/7 

Alsof de 104 symfonieën plus de beide Concertante symfonieën van Haydn nog niet genoeg zijn en in de Hobokencatalogus in groep I de nrs. 1-106, zijn er nog twee extra werken die pas in 1934 en 1955 werden teruggevonden en die normaal gesproken een plaatsje zouden moeten krijgen tussen nr. 1 en 6. Ter herkenning kregen ze de aanduiding ‘A’ en ‘B’. De ‘A’ symfonie was wel in tot strijkkwartet herleide vorm op. 1/5 enigszins bekend. 

In de volledige opnamen van Dorati (Decca) en Fischer (Brillant Classics en Naxos) vonden ze geen plaatsje en vermoedelijk was daar alleen Hogwood (Oiseau Lyre) die zich ooit over deze werken ontfermde.

Laat er intussen geen twijfel over bestaan dat het hier om geen inferieure beginnerstukken gaat: daar is Haydns vakmanschap te groot voor. Het uit jonge musici bestaande kamerorkest Il Capriccio (3 eerste en tweede violen, 2 alten, 2 celli, contrabas, klavecimbel, 2 hobo’s, 1 fagot, 3 hoorns) houdt hier op enthousiaste en muzikanteske wijze een warm pleidooi voor deze voldragen symfonieën.

Bekender terrein wordt betreden met Mozarts Fagot- en Eerste vioolconcert, hoewel dat inderdaad ook zo ongeveer de minst bekende soloconcerten van hem betreft. Vooral het Fagotconcert klinkt hier jeugdig en dartel. Qua repertoirekeus is deze cd uniek en vergelijkingen met andere opnamen van Mozarts concerten lijken dus nogal overbodig.

De opnamekwaliteit is heel bevredigend.