Haydn: Arianna a Naxos; 15 Fragmenten (ouvertures, recitatieven, aria’s) uit de opera’s La fedeltà premiata, Orlando Paladino, La vera costanza, L’infedeltà delusa, L’isola disabitata. Anna Bonitatibus met Il complesse barocco o.l.v. Alan Curtis. Harmonia Mundi 88697-32632-2 (78’05”). 2008-12-06
De mezzo Anna Bonitatibus gaf al eerder, voor de meesten in Nederland ongemerkt her en der op cd haar kleurrijke visitekaartjes af. Met enig zoeken komen we haar tegen in Bononcini’s La Maddalena a’ piedi di Cristi (Accord 476.9665), Händels Tamerlano (Arthaus 100.702), in D. Scarlatti’s Lettera amoroso (Virgin 545.546-2), als Meg Page in een Hongaarse proxductie van Verdi’s Falstaff (Naxos 8.660050/1) en Vivaldi’s Serenata Andromeda amoroso (Archiv 477.098-2). Hier debuteert ze zelfstandig op Duitse Harmonia Mundi met een Haydnrecital. Wie in Amsterdam en Brussel enige jaren geleden de productie van Händels Giulio Cesare bijwoonde, zal zich haar ook herinneren.
Haar repertoire strekt zich uit van Vivaldi en andere barokcomponisten via Mozart en Rossini, tot Ravel en Prokofiev, bij voorkeur in rollen op operagebied. Hier waagt ze zich met succes aan een heel Haydnoptreden in diverse rollen. Misschien is het om een goede indruk van haar kunnen te krijgen nuttig om de cantate Arianna a Naxos die aan het eind van het recital is opgenomen allereerst te proberen.
Ze moet het daarin opnemen tegen niet de geringste voorgangers: Cecilia Bartoli (Decca) met pianist András Schiff en Arleen Auger (Avie) met het Händel en Haydn Society orkest onder Hogwood. Hier wordt Bonitatibus passend door Curtis op hammerklavier ondersteund.
Het werk, de ‘scène’, bestaat afwisselend uit twee recitatieven en twee aria’s. In het eerste paar wordt twijfel geuit aan de trouw van de beminde, in het tweede wordt blijk gegeven van wanhoop en boosheid over gebleken ontrouw. Het werk vergt derhalve een heel breed expressiegamma en ook de nodige identificatie met het slachtoffer door de zangeres. Net als de andere beroemdheden voor haar is de vertolking van Bonitatibus volledig opgewassen tegen deze eisen. Ze weet haar warme stem fraai te kleuren en ze vond bij Curtis een toegewijde ondersteuning. Haar snelle vibrato kan men waarderen of niet. In een operarol naast anderen stoort het niet, hier op haar eentje kan het na een half uurtje lichte irritatie wekken. Vandaar het advies: geniet deze cd bij beetjes tegelijk.
Het zal niet verbazen dat om te overtuigen en te blijven boeien ook de manier waarop ze in nu eens in de tragische dan weer geestige rollen van een vijftal geschakeerde operapersoonlijkheden kroop alle waardering wekt.