Händel: “Il duello amoroso”. ‘Amarilli vezzosa’(Il duelo amoroso) HMV 82; ‘Mi palpiti il cor’ HWV 132; ‘Vedende amor’HWV 175; ‘Nel dolce tempo’; Triosonate op. 2/1 HWV 386. Andreas Scholl en Hélène Guilmette met de Accademia Bizantia o.l.v. Ottavio Dantone. Harmonia Mundi HMC 90.1957 (72’). 2006

Een poos was het stil rond Andreas Scholl. Voor Decca, Astrée, Erato en Universal zingt hij blijkbaar niet meer, maar gelukkig continueert Harmonia Mundi zijn nog steeds bijzondere uitingen. Zo wijdt hij zich hier aan een stel mooie verkapte brokken opera die in het achttiende eeuwse Rome waar de kerk de opera in de ban had gedaan alleen konden floreren als solo- of duo cantates. Scholl zingt ze heel levendig en karakteriseert de diverse rollen inderdaad alsof het om echte operafragmenten gaat. De expressie wordt eigenlijk steeds juist getroffen. Een aangename verrassing is ook de stijlvolle, levendige begeleiding van de nog onbekende Accademia Bizantina.

Een keuze makend uit de vele opnamen met aria’s van Händel, blijken vooral die van  Invernizzi en Scholl zeer de moeite waard te zijn.