Haydn: Symfonieën nr. 45 in fis Abschieds-Symphonie, 47 in G Palindrom en 50 in C. English Concert o.l.v. Trevor Pinnock. Oiseau Lyre 429.757-2 )62’19”). 1989

Haydn: Symfonieën nr. 45 in fis Abschieds-Symphonie, 46 in B en 47 in G Palindrom. Tafelmusik o.l.v. Bruno Weil. Sony SK 53986 (67’42”). 1993

De Symfonie nr. 45, de Abschieds-symphonie, culmineert in een bijdrage aan de muziekactivistische beweging die door Haydn in Esterháza met muziek werd gevoerd om zijn onderbetaalde orkestleden meer vrijheid en loonsverhoging te bezorgen.

Tegen het slot van de finale begint een adagiocoda waarin de musici terwijl de muziek doorgaat een voor een het podium verlaten totdat de uitvoering letterlijk tot stilstand komt wanneer nog slechts twee violisten over zijn. 

Een duidelijker hint kon prins Esterházy niet worden gegeven dat hun slecht betaalde verblijf in zijn zomerresidentie te lang had geduurd en dat ze naar hun echtgenotes verlangden.

Dit mag dan wel niet tot een van Haydns beste symfonieën hebben geleid, het is wel een werk met een emotionele lading en een van zijn betere Sturm und Drang composities.

Bruno Weil dirigeert net als Trevor Pinnock dit type werken heel effectief en raakt de muziek onder de huid omdat een mooi evenwicht is gevonden tussen boosheid en finesse.