Hillborg: Klarinetconcert Peacock tales; Liquid marble; Vioolconcert. Martin Fröst (kl), Anna Lindal (v) met het Zweeds omroeporkest o.l.v. Esa-Pekka Salonen. Ondine ODE 1006-2 (64’58”). 2002

Met als motto dat het experiment en de traditie niet van elkaar bestaan maar voortdurend met elkaar zijn verweven, schrijft de Zweedse componist Anders Hillborg (1954) het ene na het andere boeiende werk. Hij is wel een ‘klankdier’ genoemd. Wie de drie werken op deze cd beluistert, wachten interessante verrassingen. Complexiteit gaat gepaard met directheid, gevoeligheid met droge humor, hypnotiserende meditatie met pulserende ritmen. Wie zoekt kan mogelijk invloeden van Ligeti vinden.

Dat houtblazers tijdens het spelen met hun bovenlijf meebewegen is door Fröst tot in uiterste consequentie doorgevoerd zoals op YouTube in het klarinetconcert (1998-2002) te volgen is. Van dat werk bestaan naast de oervorm nog drie andere versies: als kamermuziek, als milleniumversie en dan is er nog een ‘polar version’. Maar hier horen we het origineel tot in de perfectie, heel soeverein gespeeld. We horen solistische tonen die misschien zelfs klarinettisten zelf voor onmogelijk hielden. 

Het Vioolconcert (1990/2) vormt een niet helemaal gelijkwaardige partner, net als het orkeststuk Liquid marble (1997).