Händel: Berenice HWV 38. Julianne Baird, Drew Minter, D’Anna Fortunato, Jennifer Lane, Jan Opalach, Andrea Mattgews en John McMaster het Brewer kamerorkest o.l.v. Rudolph Palmer. Newport NPD 85620 (3 cd’s, 2u. 29’12”). 1994

Als we dan al iets kennen van Berenice (1737), zijn het de ouverture en het menuet daaruit. Dankbaar materiaal voor blokfluitisten. Daarom is het goed dat tenminste één volledige opname van het werk bestaat. 

Dat de Londense première destijds een fiasco was, lag minder aan de muziek van Händel dan aan de geringe belangstelling van het publiek voor de Italiaanse opera. Misschien behoort de muziek inderdaad niet tot de allerbeste van deze componist, maar hij is wel als altijd van hoog niveau.

Het libretto van Antonio Salvi over politieke verwikkelingen en romances leverde Händel voldoende inspiratie voor met name levendige duetten en fraaie ‘vergelijkings’ aria’s.

De bezetting van deze opname is een heel goede, zij het niet over de hele linie. De titelrol is door Juilanne Baird prachtig ingevuld, met de gepassioneerde aria ‘Chi t’intende?’ uit de derde akte (met een heel fraaie obligaatpartij van de hobo) als een der hoogtepunten.

Voor haar duet met Jennifer Lane als Demetrio aan het einde van de eerste akte geldt hetzelfde. Ook markant goed is mezzo D’Anna Fortunato als Selene, uitgesproken in ‘Tortorella’ uit de derde akte. De kleinere rollen kunnen ermee door.

Het uit houtblazers en strijkers bestaande Brewer kamerorkest ageert competent, maar wat kil, afstandelijk.