Händel: Ottone, re di Germania HWV 15. James Bowman, Claron McFadden, Jennifer Smith, Dominique Visse, Michael George met King’s Consort o.l.v. Robert King. Hyperion CDS 44511/3 (3 cd’s, 2u. 54’29”). 1993

Ook al gaat het verhaal uit deze opera die in 1723  Voor het eerst werd gegeven om Duitse oorlogen, bevat het werk weinig bravour aria’s en overheerst een sfeer van melancholie en quasi meditatie. De handelende personen vervullen vrij gelijkwaardige posities, zodat nauwelijks van een echte held sprake is.

Ster van de uitvoering is de met veel panache virtuoze James Bowman in de titelrol. Claron McFadden is Teofane en haar milde stem past mooi bij haar rol. Dominque Visse is gespecialiseerd in castraat rollen en past precies in die van de dubbelhartige Adelberto die haast wordt overgekarakteriseerd.

Op Jennifer Smith als Gismonda, Catherine Denley als Matilda en Michael George als Emireno valt ook vrijwel niets aan te merken. 

De mooiste momenten van Ottone horen we in ‘Affani del pensier’ uit de eerste akte, ‘Vieni o figlio’ uit de tweede en ‘Tanti affanni’ uit de derde.

Een ander hoogtepunt is te vinden in het duet ‘Notte cara’ van Gismonda en Matilda aan het eind van de tweede akte, maar ook in ‘A’teneri affetti’ van Teofane en Ottone vlak voor het slotkoor.

De castraatrollen zijn het beste ingevuld, de dames beschikken wel over voldoende mooie, zuivere stemmen, maar imponeren in verhouding toch iets minder. 

Er had over de hele alleen best wat meer aandacht kunnen worden gegeven aan versieringen en waarom soms een orgeltje het klavecimbel vervangt in recitatieven, is ook niet duidelijk.

Er is een ongeveer gelijkwaardige opname van McGegan (Harmonia Mundi HMU 90.7073/5).