Händel: Parnasso in festa HWV. 73. Diana Moore (ms), Carolyn Sampson (s), Lucy Crowe (s), Rebecca Outram (s) met King’s Consort en koor o.l.v. Matthew Halls. Hyperion CDA 67701/2 (2 cd’s, 1u. 11’54”). 2008

Händel schreef Parnasso in festa ter gelegenheid van het huwelijk van prinses Anne met Willem III.  Een aankondiging in de Daily Journal vermeldde dit als een mengsel van ‘single songs, duetto’s &c. intermix’d with chorus, some what in the style of oratorio’s’.

Heel wat muziek is ontleend aan Athalia, de opera die een jaar tevoren in Oxford was uitgevoerd, maar nog nooit in Londen. De handeling speelt op de Parnassus waar de goden, de muzen en hun aanhangers bijeen zijn om het huwelijk van Peleus en Thesis, de toekomstige ouders van Achilles, te vieren.

Händels muziek past goed voor deze gelegenheid. Wanneer de muze Clio zingt ‘Verginelle dotte’ herhaalt ze vrijwel letterlijk ‘Blooming virgins’ van Josabeth uit Athalia. En ook al worden er verschillende gevoelens geuit want in de aria van Clio wordt het gelukkige paar aan de zorgen van de Gratiën toevertrouwd, het verschil met Athalia’s ‘My vengeance awakes me’ is groot.

Uitblinkster in deze opname is mezzosopraan Diana Moore als Apollo die vrijwel als volwaardige alt klinkt. De loopjes in zestienden die ze in de originele aria ‘Torni pure’ zingt, zijn heel pakkend. De rest van de bezetting, met voorop Carolyn Sampson zorgt voor mooi weerwerk. Ook de pittige inbreng van koor en orkest verdient alle waardering.