Händel: Coronation anthem nr. 3 ‘The king shall rejoice’ HWV 260; Te Deum in D ‘Queen Caroline’ HWV 280; The ways of Zion do mourn HWV 264. Tim Mead (ct), Sean Clayton (t) en Lisandro Abadie (b) met Les arts florissants o.l.v. William Christie. Les arts florissants edition AF 004 (72’07”). 2014

Al voordat ze trouwde met de toekomstige Engelse koning George II kende Händel Wilhemina Charlotte Caroline von Brandenburg Ansbach (1683-1737) al in Hannover waar hij enige van zijn Italiaanse duetten voor haar had geschreven nadat hij in 1710 aan het hof was benoemd. Toen ze in 1727 koningin van Engeland werd, zong men in Westminster Abbey ‘The king shall rejoice’ en  droeg Händel zijn opera Giulio Cesare aan haar op en haar officiële entree in Londen werd gevierd met het Te Deum in D HWV 280 dat hij oorspronkelijk in 1714 had geschreven voor George I. Hier vormt dit het middenluik van een programma ter ere van Caroline.

Het wordt voorafgegaan door één van de vier Coronation anthems die Händel ook in 1727 schreef voor de kroning van Georg II, het prachtige ‘The king shall rejoice’ en wordt afgesloten met het fraaie anthem ‘The ways of Zion do mourn’ dat hij in 1737 voor haar begrafenis componeerde en later hergebruikte in het oratorium Israël in Egypt.

Het was een goede gedachte om dit drital werken dat de nauwe band tussen de koningsfamilie en de componist zo mooi illustreert bijeen te brengen.

Met ontroerende soli in ‘She deliver’d the poor’ geeft William Christie – die net als onder anderen John Eliot Gardiner en Ton Koopman onder eigen naam cd’s blijft produceren – een stel feestelijke interpretaties waarbij hij soms wat overdrijft door pauken toe te voegen en bij alle feestelijkheid en zwier klinken sommige fragmenten, zoals ‘Their bodies are buried’ ook wat schools. Maar over het geheel genomen is van een geslaagd project sprake.