Indy, d’: Wallenstein op. 12; Choral varié voor altviool en orkest op. 55; Saugefleurie op. 21; Lied voor altviool en orkest op. 19. Lawrence  Power (va) met het BBC Wales orkest o.l.v. Thierry Fischer. Hyperion CDA 67690 (73’42”). 2008

Wallenstein is een symfonisch gedicht in drie delen dat is gebaseerd op Schillers dramatische gedicht over de verraderlijke generaal Albrecht von Wallenstein uit het Habsburgse leger van Ferdinand II tijdens de dertigjarige oorlog in de zeventiende eeuw. Zijn zoon Max was verliefd op een officiersdochter die tegen hem samenspant.

De componist werd tot dit werk geïnspireerd tijdens het bijwonen van Wagners Ring cyclus in Bayreuth in 1876. 

Geen wonder dat het werk wat Wagnercitaten als leitmotiv bevat. Al gauw in het eerste deel horen we iets van de smidsscène, alleen horen we hier subtiel op een triangel tikken in plaats van op een aambeeld slaan. Merkbaar is dat de componist vertrouwd was met Siegfried, Götterdämmerung en Tristan.

Het tweede deel geeft een indruk van Thekla en Max en in het meteen erg somber beginnende derde deel gaat het om Wallensteins dood. Het blijkt bij eerste kennismaking meteen een krachtig en prachtig 37’05” durend ambitieus werk te zijn. d’Indy werkte er van 1870 tot 1880 aan.

Ook Saugefleurie uit 1894 is een symfonisch gedicht, net als Francks Le chasseur maudit gebaseerd op een sprookje over een koninklijke jachtpartij. Dit is een eveneens erg mooi geconcipieerd orkestwerk. De kers op de taart vorm de beide kortere stukken voor altviool en orkest, vooral dankzij de waardevolle inbreng van Lawrence Power. 

Fijne uitgave om vertrouwd te raken met minder bekende composities van d’Indy.