Ichmouratov: Concerto grosso nr. 1 voor piano, klarinet, viool, altviool, cello en orkest nr. 1 op. 28; Romances voor altviool, harp en strijkorkest op. 22 nr. 1/3; Octet voor strijkorkest op. 56 ‘Brief aan een onbekende vrouw’. Airat Ichmouratov (kl), Pavel Batsian (v), Elvira Misbakhova (va), Alexander Serdiukov (vc) met het Witrussisch staatsorkest o.l.v. Evueni Bushkov. Chandos CHAN 20141 (60’04”). 2018

Over globalisering gesproken: de in 1973 geboren Volga tataar klarinettist/componist Airat Ichmouratov die naar Canada emigreerde, is een opmerkelijke figuur die als moslim en klarinettist graag kletzmer muziek speelt en in Montreal het kletzmer ensemble ‘Kleztory’ oprichtte.

Op cd konden we als componist eerder met hem kennismaken via een cd van I Musici de Montréal van Yuli Turovsky (Analekta AN 29899) uit 2008.

Vergeleken met wat we aan Concerti grossi uit het verleden en niet zolang geleden kennen is het werk van Ichmouratov heel kleurig door de bezetting van het concertino en de toevoeging van wat slagwerk (oa. buisklokken) aan het ripieno strijkorkest. Een zekere mate van kleurigheid is ook ontleend aan de exotische thema’s met een barok-, Slavische- en kletzmer achtergrond. Er valt direct te genieten van zo’n vlotte compositie.

Mooie contrasten maken de voor zeventigste verjaardag van Eleonora Turovsky gecomponeerde drie Romances voor een wat melancholieke altviool en strijkorkest met harp. Elvira Misbakhova is de misschien wat te bescheiden soliste.