Khatchaturian: Symfonieën nr. 1 in e en 3 in C (Simfoniya-poema). Armeens filharmonisch orkest o.l.v. Loris Tjeknavorian. ASV CDDCA 858 (61’41”). 1993 

Khatchaturian: Symfonie nr. 2 in e ‘De klok’; ‘Inleiding’, ‘Mazurka’ en ‘Wals’ uit de Lermontov suite. Russisch filharmonisch orkest o.l.v. Dmitry Yablonsky. Naxos 8.570436 (62’39”). 2006

De drie symfonieën van Khatchaturian uit respectievelijk 1934, 1943 en 1947 zijn kost voor bewonderaars en liefhebbers van de Armeense componist, maar niet zozeer voor liefhebbers van gedegen symfonieën. Toch is het goed dat er opnamen van bestaan.

De eerste symfonie is het werkstuk dat de componist inleverde voor zijn eindexamen bij Miaskovsky en is feitelijk het beste geslaagd van de drie.

Van nummer twee bestaat behalve het origineel een paar herziene versies, waarvan Tjeknavorian de laatste uit 1969 gebruikt. De bijnaam De klok is te danken aan een motief dat door de buisklokken wordt gespeeld; net als Rachmaninov gebruikt ook Khatchaturian, hier in het langzame deel van nr. 3 het ‘Dies irae’ thema.

De korte derde symfonie is een en al bombast en zou niet serieus moeten worden genomen.

Loris Tjeknavorian en zijn Armeense orkest zijn heel goed in de eerste en derde symfonie, maar wat minder op dreef in de tweede. Daarvan gaf Neeme Järvi in de oorspronkelijke vorm een rakere verklanking, gekoppeld aan de filmmuziek bij het patriotische epos De strijd om Stalingrad uit 1952 (Chandos CHAN 9321).