Kuusisto: Keika op. 24; Vioolconcert op. 28; Corigliano: Vioolconcert ‘The red violin’. Elina Vähälä met het Lahti symfonie orkest o.l.v. Jaakko Kuusisto. BIS SACD 2020 (77’04”). 2012

De Finse familie Kuusisto telt drie componisten: Taneli (1905-1988), Likka (1933) en Jaakko (1974). Hier gaat het om laatstgenoemde van wie een opname bestaat van de Suite Tussen de jaargetijden voor strijkorkest en klavecimbel op. 7 (Finlandia 8573-84714-2). Maar hier gaat het om recenter werken.

Leika (Kinderspel) is een 11’35” durend orkestwerk met een treffend thema in de strijkers, een opbouw naar een grootse climax en dan een geleidelijke terugkeer naar rust.

Het bijzondere aan het vioolconcert is, dat het meteen met een cadens inzet. Daarna volgt een vrij dramatische expositie met zowel ritmische als lyrische kracht. In het treffende lento valt op hoezeer aanspraak is gemaakt van het hoge vioolregister en is opnieuw erg mooi georkestreerd. De finale, molto allegro, heeft een stevig karakter met een milder middengedeelte en eindigt met een meeslepend coda.

Het is beslist een waardevolle aanwinst die vaker mag worden gehoord, zeker dankzij de magistrale vertolking die de spectaculair virtuoze soliste van haar aandeel geeft. Misschien niet verwonderlijk, want het concert is aan haar opgedragen.

Inmiddels bekendere stof biedt het postmoderne, of filmmuziek bij The red violin en Fantasmagoria samengestelde vioolconcert van Corigliano uit 2003 dat we op cd kenden van Joshua Bell (Sony 82876-88060-2) voor wie het werk werd gecomponeerd en Michael Ludwig (Naxos 8.559671). Ze speelt de Chaconne sneller en meeslepender dan zelfs Bell.

Maar ook de Finse beheerst de lastige solopartij tot in de puntjes en haar toon is van een bijzondere subtiliteit en de persoonlijke voorkeur gaat naar haar uit. Onwillekeurig duikt hiervoor de term ‘perfect’ op. Een prijswaardige uitgave.