Karlowicz: Vioolconcert in A op. 8; Eeuwige liederen op. 10 nr. 1-3. Agata Szymczewska met  Sinfonia Varsovia o.l.v. Jerzy Maksymiuk. Bearton CD 8043 (60’20”). 2008 

Wat had Mieczyslav Karlowicz (1897-1909) kunnen worden als hij niet op 32-jarige leeftijd was omgekomen in een lawine in de Tatra’s.

Van het blijkbaar enige vioolconcert van Mieczyslav Karlovicz uit 1902 bestond al een stel andere opnamen, bijvoorbeeld van Konstanty Kulka (Olympia OCD 304), Kaja Danczowska (Harmonia Mundi LDC 2781088), Edward Zienkowski (Thorofon CTH 2046), Tasmin Little (Hyperion CDA 67389) en zelfs Nigel Kennedy (EMI 379.934-2), maar het is aardig om de aandacht te vestigen op deze nieuwe, geheel Poolse aangelegenheid.

Karlowicz toont hier een heel ander karakter dan zijn beroemde landgenoot Szymanowsky die ook wat later twee vioolconcerten schreef. Karlowicz, die zijn muzikale leven begon als vioolvirtuoos, toont hier het instrument en zijn mogelijkheden door en door te kennen, waardoor hij meteen pittige eisen stelt aan het kunnen van de solist. Net als de besten onder de eerdergenoemden – Danczowska, Little en Kennedy voldoet zij daar royaal aan en speelt met de verlangde zelfverzekerdheid en bereikt een hoogtepunt in de zangerige, rustige Romanza die de letterlijke en figuurlijke kern van het werk vormt. Met 33’03” is van een voldragen driedelig werk sprake. De meeste anderen voeren het sneller uit, wat nogal jammer is.

Ook het driedelige symfonisch gedicht Eeuwige liederen uit 1904/6 in post Wagneriaanse stijl, maar met een pantheïstische achtergrond is een bijzonder werk in de sfeer van tijdgenoten als Rachmaninov, Zemlinsky, Suk en zelfs Janáček, zeker in het derde deel ‘Lied van het eeuwige zijn’. Vrij extatische muziek, die eerder heel mooi werd gespeeld door het BBC filharmonisch orkest o.l.v. Yan Pascal Tortelier (Chandos CHAN 9986), maar die hier ook heel treffend wordt vertolkt.