Koželuch: Symfonieën op. 22 nr. 1 in A PosK. i/7, D Pos.K. 3, C PosK. I/6 en g PosK. I/5. Tsjechish kamer filharmonisch orkest o.l.v. Marek Štilic. Naxos 8.573627 (76’55”). 2016

Op Chandos CHAN 9703 dirigeerde Matthias Bamert de London Mozart Players in 1997 in een drietal symfonieën van Leopold Antonin Koželuch.

Naxos pakt de zaak grondiger aan en gaat alle rond de dertig symfonieën en mogelijk de beide Concertante symfonieën vastleggen.

De Boheemse Oostenrijker die leefde van 1747 tot 1818 werd in Praag geboren, vestigde zich in 1778 in Wenen en werd officieel aan het keizerlijke hof benoemd met de verplichting daarvoor veel te schrijven.

Het resultaat is aantrekkelijke muziek van een sub-Haydn/Mozart soort die best aangenaam is om naar te luisteren. Vooral de langzame delen zijn gracieus en de finales klinken luchthartig en energiek.

Onenigheid heerst over het totaalaantal symfonieën. Wikipedia en de oude Elsevier Encyclopedie van de muziek spreken van rond de dertig (Wikipedia specificeert er negen); in de Grove worden er elf vermeld. Het wordt dus spannen waarop dit Naxos project uitloopt.

De componist was een goed vakman blijkt en hij toonde verbeelding, zorgde voor hechte structuren en zorgde voor muziek die past in het Sturm und Drang genre uit de jaren 1780.  

De kleurige, goed verzorgde uitvoeringen zijn gebaseerd op bronnenonderzoek en corrigeren een aantal in de gepubliceerde uitgaven ingeslopen fouten.