Karayev: Suite De zeven schoonheden; Don Quichot; Leyla en Mejnun; ‘Wiegelied’ uit In het pad van donder. Bournemouth symfonie orkest o.l.v. Kirill Karabits. Chandos CHSA 5203 (73’10”). 2017

De naar zijn volledige naam Kara Abdul’faz-ogli Karayev (1918-1982) luisterende, in Bakoe in Azerbeidjan geboren componist studeerde van 1942 tot 1948 in Moskou bij Shostakovitch en schreef in 1952 als medecomponist van Jovdat Hajiyev de patriottische opera Vaderland. Deze werd beloond met de Stalin prijs. In zijn latere werken van na de Sovjetperiode schijnt hij zich nog in de richting van twaalftoons muziek te hebben begeven.

Daarvan is echter in de vier hier opgenomen programmatische werken niets te bespeuren. De zeven schoonheden is een vijfdelige balletsuite voor het Azerbeidjaans ballet, die is gebaseerd op een verhalend gedicht van de twaalfde eeuwse Sunni schrijver Nizami Ganjavi.

Don Quichot met de ondertitel ’symfonische gravures voor Grigory Kozintsev’ bestaat uit acht korte deeltjes uit de filmmuziek die de componist in 1957 schreef bij een verfilming van Cervantes bekende verhaal. 

Leyla en Mejnun is een kort symfonisch gedicht over een ander gedicht van Ganjavi; de componist won er in 1947 nog een Stalinprijs mee.

Het ‘wiegelied’ tot besluit komt uit het in 1957 geschreven ballet In het pad van de donder.

De Sovjet goedkeuring voor deze muziek geeft een aardige indicatie van de aard en de kwaliteit van deze traditionalistische muziek. Daaruit blijkt dat Karayev nog dichter bij Tchaikovsky en Rimsky-Korsakov stond dan bij Shostakovitch en andere Russische modernen.

Maar het betekent ook dat we met kleurige, licht exotische, heel goed georkestreerde muziek te maken die door Karabits met zorg en finesse wordt uitgevoerd. Het maakt benieuwd naar de drie symfonieën en het vioolconcert van de componist.