Korngold: Symfonische serenade in Bes op. 39; Sextet in D op. 10 (bew. Rohde). Kamerorkest Wroclaw Leopoldinum o.l.v. Hartmut Rohde. CPO 555.138-2 (61’55”). 2017 

In de Duitstalige wereld krijgt Erich Wolfgang Korngold een steeds duidelijker plaats in de marge van het muziekleven en min of meer geldt hetzelfde voor de V.S. waar hij in Hollywood voornamelijk filmmuziek schreef.

Zijn Sextet voor strijkers is vrij bekend en er bestaan wel acht opnamen van met die van het Amsterdamse Ensemble Caméléon als een der aardigste (Challenge CC 72368) en die van Jennifer Stumm (va) en Bartholomew LaFollette (vc) met het Doric kwartet (Chandos CHAN 10707) als een der beste.

Korngold schreef dit Sextet als zeventienjarige tijdens een vakantie in Alt-Aussee in 1914 terwijl hij aan zijn tweede opera, Violanta, werkte, de wonderkind fase voorbij.

Hier klinkt het vierdelige, uitgesproken romantische, maar ook vrij complexe werk in een rijker, voller klankgewaad dat mooi is vervaardigd door Rohde die er iets heel moois van maakt.

De Symfoniche serenade telt ook vier delen en behoort tot Korngolds beste werken. Het ontstond bijna vier decennia later in 1948, tijdens zijn Amerikaanse verbanningsperiode. Andere opnamen van het werk zijn van Bamert (Chandos CHAN 9508) en Albert (PO 999.150-2), maar deze goede opname heeft zeker ook bestaansrecht.