Khatchaturian: Celloconcert in e; Penderecki: Celloconcert nr. 2. Astrig Siranossian met Sinfonia Varsovia o.l.v. Adam Klocek. Claves CG 50-1802 (70’01”). 2016

Khatchatoerian componeerde zijn Celloconcert in 1946 en droeg het op aan Sviatoslav Knushevitsky, Het is best een attractief, levendig werk met serieze Armeense volksmuziek invloeden, maar het leek wat minder inventief door niet zo memorabele thema’s dan zij balletmuziek en zijn Vioolconcert Het eerste deel is ook vrij lang uitgevallen en de delen onderling hadden meer contrast kunnen tonen.

Maar in handen van de Franse celliste Astrig Siranossian die net als Khatchatoerian Armeense wortels zal hebben en die o.a. het Penderecki cello concours won, worden alle expressieve en virtuoze mogelijkheden van het werk benut in een vrijwel optimale uitvoering. Ter vergelijking: één der mooiste eerdere opnamen is van Raphael Wallfisch (Chandos CHAN 8579).

Wat Penderecki betreft, lijkt zijn eendelige Celloconcert nr. 2 uit 1982 met zijn terugkeer tot een romantische stijl op het lijf van de celliste te zijn toegesneden. Het ruim een half uur lengte kan het wat lang voor de geboden inhoud lijken, maar ook hier blijft Siranossian de aandacht gevangenhouden met een fraai gebeeldhouwde verklanking,. Hier zijn Arto Noras met de componist samen (Finlandia 8573-85575-2) de meest geduchte rivalen. Ook de opname die Rostropovitch aan wie het eendelige werk is opgedragen, samen met de componist en het Philharmonia orkest in 1986 maakte (Erato ECD 75321), blijft natuurlijk erg interessant.