Korngold: Vioolconcert in D op. 35; Mozart: Vioolconcert nr. 5 in in A KV. 219. Catherine Goulding met het Berns symfonieorkest o.l.v. Kevin John Edusei. Claves 50-1808 (53;43”). 2017

Van het Vioolconcert van Korngold bestaan intussen ruim vijfendertig opnamen, maar geen daarvan is gecombineerd met een vioolconcert van Mozart. Ga meer even na: Daniel Hope (DG 479.2954) maakt het deel van een recital met korte stukken, net als Nicola Benedetti (Decca 478.3529), Renaud Capuçon combineerde het met het concert van Beethoven (Virgin 694.5890), Arbella Steinbacher met Chausson en Bruch (Pentatone PTC 5186-503), Nicola Benedetti, Gil Shaham met Barber (DG 439.886-2), Nikolaj Znaider met Brahms (RCA 88697-10336-2), James Ehnes met Barber en Walton (Onyx 4016), Itzak Perlman met Goldmark (EMI 747 .846-2), Chantal Juillet met Weill en Krenek (Decca 452.481-2), Anne-Sophie Mutter met Tchaikovsky (DG 474.874-2), Vilde Frang met Britten (Warner 8264-6009213) en Liza Ferschtman met Bernstein (Challenge CC 72755).

Variatie genoeg. De jonge Amerikaanse Caroline Goulding, een rijzende ster aan hert violistenfirmament, waagt de combinatie Korngold-Mozart wel en komt met opvallende resultaten. Net als Heifetz, die in 1953 de première van Korngolds bitterzoete concert gaf, maakt ze er geen honingzoete vertoning van, maar pakt ze het werk doortastend en speurend aan.

Ook Mozart krijgt van Goulding een liefdevolle verklanking met een vrij zoete, maar nooit slappe toon. Steeds vrij ontspannen, maar dan op alerte wijze. In het ‘Turks rondo’ kan ze zich opwindend even laten gaan. De begeleidingen zijn wel goed, maar eigenlijk had Goulding een alerter reagerend orkest met betere houtblazers verdiend.